Η αλληγορία του σπηλαίου του Πλάτωνα

Η αλληγορία του σπηλαίου συμπεριλαμβανεται στην Πολιτεία του Πλάτωνα,ο σκοπός της αλληγορίας ήταν να εξηγήσει την θεωρία των Ιδεών αλλά ας δούμε τι λέει ο μύθος...





Ο Πλάτωνας παρουσιάζει τον Σωκράτη να συνδιαλεγεται με τον Γλαυκών και λέγονται τα παρακάτω(μεταφρασμένο κείμενο)





ΣΩ:Φαντάσου ανθρώπους,σαν σε μια υπόγεια κατοικία όμοια με σπηλιά ,η οποία εχει την είσοδο ανοιχτή προς το φως σε όλο το μάκρος της σπηλιάς και μέσα σ αυτήν απο την παιδική τους ηλικία να βρίσκονται (άνθρωποι)δεμένοι σε δεσμά και στα ποδιά και στον αυχένα,ώστε να μένουν ακίνητοι και να βλέπουν μόνο μπροστά και να μην μπορούν να στρέφουν γύρω το κεφάλι τους λόγω των δεσμών κι ένα φως από φωτιά να καίει γιαυτους απο ψηλά και μακριά και πίσω τους,ανάμεσα στην φωτιά και τους δεσμώτες (φαντάσου)να περνά ψηλά ένας δρόμος,κοντά στον οποίο φαντάσου ένα μικρο τοίχο να έχει χτιστεί κοντά (η παράλληλα)όπως ακριβώς έχουν τοποθετηθεί από τους ταχυδακτυλουργους μπροστά τους τα παραπετασματα,πάνω στα οποία δείχνουν τα θαυμαστά τεχνάσματα τους....

ΓΛ:Το φαντάζομαι,είπε..

ΣΩ:Φαντασου λοιπόν κοντά σαυτον το μικρο τοίχο ανθρώπους να μεταφέρουν κάθε είδους αντικείμενα,που εξέχουν από τον τοίχο και ομοιώματα ανθρώπων και άλλα ομοιώματα κατασκευασμενα και από πετρά και από ξύλο και από κάθε είδους υλικά,όπως είναι φυσικό άλλοι από αυτούς που περνούν να μιλούν και άλλοι να σιωπούν ...

ΓΛ: Αλλόκοτη,είπε,περιγράφεις εικόνα και αλλόκοτους δεσμώτες


ΣΩ: Όμοιους με εμάς...

ΣΩ. Ολόιδιους με μας, αποκρίθηκα, γιατί πιστεύεις ότι άνθρωποι σε τέτοια κατάσταση πρώτα πρώτα θα έχουν δει τίποτ’ άλλο εκτός απ’ τις σκιές του εαυτού τους και των συνδεσμωτών τους, που τις σχηματίζει η λάμψη της φωτιάς στον απέναντι απ’ αυτούς τοίχο της σπηλιάς;

ΓΛ. Μα γίνεται να δουν τίποτ’ άλλο, είπε, εφόσον είναι αναγκασμένοι να έχουν το κεφάλι τους ακίνητο σ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους;







ΣΩ. Και τι θα ‘χουν δει απ’ εκείνους τους διερχόμενους αχθοφόρους; τίποτ’ άλλο, εκτός απ’ τις σκιές τους;

ΓΛ. Μόνο αυτές, βέβαια.

ΣΩ. Λοιπόν, αν είχαν τη δυνατότητα να κουβεντιάζουν μεταξύ τους, δεν έχεις τη γνώμη ότι θα νόμιζαν πως οι σκιές που βλέπουν είναι πραγματικά αντικείμενα;

ΓΛ. Οπωσδήποτε.

ΣΩ. Και τι νομίζεις, αν απ’ τα βάθη του δεσμωτηρίου η ηχώ αναμετέδιδε τις φωνές, κάθε φορά που κάποιος απ’ τους διερχόμενους θα μιλούσε, πιστεύεις ότι θα φαντάζονταν ότι κάτι άλλο βγάζει φωνή και όχι οι σκιές των διερχόμενων;

ΓΛ. Μα τον Δία, όσο για μένα, τίποτ’ άλλο.

ΣΩ. Λοιπόν, είπα, άνθρωποι σε αυτή την κατάσταση θα πίστευαν ως πραγματικό μόνο τις σκιές των αντικειμένων που εμφανίζονται και τίποτ’ άλλο;

ΓΛ. Σίγουρα, μόνο τις σκιές.





ΣΩ. Σκέψου λοιπόν, είπα, τι λογής θα μπορούσε να είναι η απολύτρωση και η γιατρειά τους απ’ τα δεσμά και την άγνοιά τους, αν με φυσική ακολουθία συνέβαιναν πράματα σαν και τούτα: κάθε φορά που κάποιος θα λυνόταν απ’ τα δεσμά του και θα ‘νιωθε ξαφνικά την ανάγκη να σηκωθεί όρθιος και να περιστρέφει τον αυχένα του και να βαδίζει και να υψώνει το βλέμμα του προς το φως, και κάνοντας αυτές τις κινήσεις θα ‘νιωθε πόνο και, θαμπωμένος απ’ τον φως, θ’ αδυνατούσε να αντικρίζει εκείνα που προηγουμένως έβλεπε τις σκιές τους• λοιπόν, τι κατά τη γνώμη σου θ’ απαντούσε αυτός, αν κάποιος του έλεγε ότι εκείνα που έβλεπε τότε ήταν ανοησίες, τώρα όμως βλέπει κάτι που βρίσκεται κάπως πιο κοντά στην αλήθεια και το βλέμμα του έχει στραφεί σε πράγματα πιο αληθινά – βλέπει λοιπόν πιο σωστά; Και βέβαια, αν δείχνοντάς του ξεχωριστά, ένα προς ένα, αυτά που περνούν μπροστά του, τον ανάγκαζε να απαντήσει στις ερωτήσεις του, τι να ‘ναι αυτά, τι θ’ αποκρινόταν; δεν πιστεύεις ότι θα τα ‘χε χαμένα και θα θεωρούσε ότι βρίσκονται πιο κοντά στην αλήθεια τα όσα έβλεπε τότε απ’ αυτά που του δείχνουν τώρα;

ΓΛ. Θ’ αποκρινόταν, είπε, ότι ναι, εκείνα βρίσκονται πολύ πιο κοντά στην αλήθεια.

ΣΩ. Λοιπόν, κι αν τον υποχρέωνε να στρέψει το βλέμμα του προς το ίδιο το φως, δε θα ‘νιωθε πονόματο και δε θα προσπαθούσε να τα’ αποφύγει, στρέφοντας το βλέμμα του προς εκείνο που χωρίς δυσκολίες αντικρίζει και δε θα νόμιζε ότι τωόντι είναι πιο ξεκάθαρα απ’ αυτά που του δείχνουν;

ΓΛ. Ναι, αυτό θα νόμιζε, είπε.

ΣΩ. Κι αν, είπα, κάποιος τον έσερνε βίαια απ’ τη σπηλιά μέσ’ απ’ την τραχιά και απότομη ανάβαση, και δεν τον άφηνε πριν τον σύρει έξω, στο φως του ήλιου, άραγε δε θα ‘ταν μαρτύριο γι’ αυτόν και δε θ΄ αγαναχτούσε που τον σέρνουν μ’ αυτό τον τρόπο; και, όταν θα ‘φτανε στο φως, έχοντας τα μάτια πλημμυρισμένα απ’ τη λάμψη του ήλιου, θα μπορούσε να βλέπει τίποτε, έστω κι ένα, απ’ αυτά που τώρα λέγονται αληθινά;

ΓΛ. Αποκλείεται έτσι ξαφνικά.

ΣΩ. Αν όμως είχε σκοπό να δει όσα βρίσκονται εκεί ψηλά, θα έπρεπε να εξοικειωθεί,έτσι, θα ‘βλεπε στην αρχή πιο εύκολα τις σκιές, κι ύστερ’ απ’ αυτές τα είδωλα και τωνανθρώπων και των αντικειμένων, όπως αντικατοπτρίζονται μες στο νερό, κι ύστερα τα’ αντικείμενα αυτά καθαυτά,κατόπι θα ύψωνε τη ματιά του και θ’ αντίκριζε ευκολότερα, τη νύχτα, τα όσα βρίσκονται στον ουρανό και το ίδιο το στερέωμα τ’ ουρανού, αντικρίζοντας το φως των άστρων και της σελήνης ευκολότερα απ’ ό,τι τη μέρα τον ήλιο και το φως του ήλιου.

ΓΛ. Οπωσδήποτε.

ΣΩ. Και τέλος- τέλος, πιστεύω, τον ήλιο, όχι μες στα νερά ούτε το είδωλό του, όπως αντανακλάται από άλλη θέση, αλλά θα μπορούσε να τον αντικρίσει αυτόν καθαυτόν στη φυσική του θέση, και να παρατηρήσει πως είναι.

ΓΛ. Αυτό επιβάλλει η ανάγκη, είπε.

ΣΩ. Και κατόπι θα κατέληγε πια στο συμπέρασμα ότι αυτός είναι που κάνει τις εποχές και τα έτη και που εποπτεύει όλα όσα βρίσκονται στο πεδίο της όρασής μας. Και κατά κάποιο τρόπο είναι αίτιος για όλα όσα εκείνοι έβλεπαν στη σπηλιά.

ΓΛ. Είναι φανερό ότι σ’ αυτό το συμπέρασμα θα κατέληγε ύστερ’ απ’ τα παραπάνω.

ΣΩ. Τί λοιπόν; δεν πιστεύεις ότι αυτός, ανακαλώντας στη μνήμη του την πρώτη κατοικία του και τη γνώση, που είχαν εκεί αυτός και οι συγκρατούμενοί του εκείνο τον καιρό, θα μακάριζε τον εαυτό του για την αλλαγή και θα ‘νιωθε οίκτο για τους άλλους;

ΓΛ. Και με το παραπάνω.
ΣΩ. Και νομίζεις ότι, για τις τιμητικές διακρίσεις και για τους επαίνους που απένειμαν αναμεταξύ τους οι δεσμώτες και για τις αμοιβές εκείνου που διέκρινε με μοναδική οξυδέρκεια τις σκιές των όσων περνούσαν μπροστά τους και συγκρατούσε καλύτερα την κανονικότητα με την οποία οι σκιές εμφανίζονταν πρώτες ή τελευταίες ή σύγχρονα με τις άλλες, ώστε αξιοποιώντας αυτή την ικανότητά του να βρίσκονταν σε προνομιακότερη θέση να κάνει προβλέψεις, ποια σκιά θα παρουσιαζόταν σε μια ορισμένη στιγμή – τι λες; Θα ένιωθε λαχτάρα γι’ αυτά και θα ζήλευε τους συνδεσμώτες του που έπαιρναν τιμές κι είχαν επιρροή ανάμεσά τους ή θα βρίσκονταν στην κατάσταση που λέει ο Όμηρος ότι βρέθηκε ο Αχιλλέας και θα επιθυμούσε μ’ όλη τη δύναμη της ψυχής του:Κάλλιο στη γης να ξενοδούλευα ξωμάχος, ρογιασμένος σ’ αφέντη που ‘χασε τον κλήρο του κι είναι το βιός του λίγο και να ξεπέσει σ’ οποιονδήποτε άλλη κατάσταση, παρά να πιστεύει εκείνα και να ζει μια τέτοια ζωή.

ΓΛ. Κι εγώ αυτό πιστεύω, είπε,θα προτιμούσε να ξεπέσει σ’ οποιαδήποτε κατάσταση παρά να ζει μ’ εκείνο τον τρόπο.

ΣΩ. Και κάνε και την εξής υπόθεση, του είπα. Αν ένας τέτοιος άνθρωπος κατέβαινε ξανά εκεί κάτω και έπαιρνε την προηγούμενη θέση του, άραγε δε θα τύλιγε τα μάτια του πυκνό σκοτάδι, έτσι που ξαφνικά γύρισε απ’ τον ήλιο;

ΓΛ. Σίγουρα, είπε.

ΣΩ. Κι αν υποχρεωθεί λοιπόν αυτός ο άνθρωπος να λέει τη γνώμη του για κείνες τις σκιές που διαβαίνουν και να διαγωνιστεί μ’ εκείνους που δεν έπαυσαν ποτέ να είναι δεσμώτες, όσο τον ταλανίζει το πρόβλημα που θα έχει στα μάτια του, πριν αυτά εξοικειωθούν (κι ο χρόνος αυτής της εξοικείωσης δε θα είναι και τόσο λίγος), δε θα προξενούσε λοιπόν τα γέλια και δε θα ΄λεγαν γι’ αυτόν ότι, με το ν’ ανέβει εκεί πάνω να ‘τον που γύρισε με χαλασμένα τα μάτια, κι ότι δεν αξίζει καν τον κόπο να επιχειρήσει κανείς την ανάβαση εκεί ψηλά• και, αν με κάποιο τρόπο μπορούσαν να βάλουν στο χέρι τους και να σκοτώσουν όποιον θα επιχειρούσε να τους λύσει απ’ τα δεσμά τους και να τους οδηγήσει επάνω, στο φως, δε θα ήταν ικανοί να τον σκοτώσουν.

ΓΛ. Χωρίς άλλο, είπε.

ΠΛΑΤΩΝΙΚΉ ΘΕΩΡΊΑ ΤΩΝ ΙΔΕΏΝ

Για να κατανοήσουμε την αλληγορία του σπηλαίου,πρέπει πρώτα να αναφερθούμε στην πλατωνική κοσμοθεωρία...

Ο Πλάτωνας διέκρινε δυο κόσμους: τον νοητό και τον αισθητό...

Στον νοητό κόσμο υπάρχει μια ουσιαστική υπόσταση,που δεν φαίνεται,αυτή είναι η ΙΔΕΑ(η οποία υπερέχει της υλικής ύπαρξης),ειναι η αιωνία και αποτελεί την αντικειμενικη πραγματικοτητα ...

Στον αισθητό κόσμο,μέσα στον οποίο ζουν οι άνθρωποι υπάρχουν όλα τα ΥΛΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ,τα οποία είναι ρευστά ,φθαρτά και συνεχώς μεταβαλλονται,δεν μπορούν να γίνουν αντικείμενο γνώσης...

Ενώ,όμως,ο νοητός κόσμος,ο κόσμος των Ιδεών είναι η αντικειμενικη πραγματικοτητα,οι άνθρωποι ως πραγματικές υπάρξεις είναι τα υλικά πράγματα που αντιλαμβανονται με της αισθήσεις τους....Αυτό ακριβώς παρουσιαζεται και μέσα στην αλληγορία του σπηλαίου...Οι δεσμώτες που δεν έχουν αντικρίσει ποτέ τον πραγματικό κόσμο,θεωρούν πραγματικοτητα τις σκιές των αντικείμενων και των ανθρώπων που προβάλλονται στον τοίχο μπροστά τους λόγω της φωτιάς που καίει πίσω από αυτούς.

Μη έχοντας επίγνωση της άγνοιας τους εγκλωβιζονται στις ψευδαισθησεις,της προκαταληψεις,τα πάθη τους και απομακρυνονται όλο και περισσότερο απ την αλήθεια.


ΟΙ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΊ ΤΗΣ ΑΛΛΗΓΟΡ'ΙΑΣ ΤΟΥ ΣΠΗΛΑΊΟΥ

Μερικοί συμβολισμοί που προσθέτουν μια εικονοπλαστικη δύναμη:

Η σπηλιά: είναι η αισθητή πραγματικοτητα,η πολίτικη κοινωνία στην οποία δεν κυβερνούν οι πεπαιδευμενοι,οι φιλόσοφοι

Οι δεσμώτες: είναι οι άνθρωποι που ζουν μέσα στο σκοτάδι της αμάθειας και θεωρούν ότι οι σκιές είναι τα πραγματικά οντά

Οι σκιές-οι ήχοι :είναι τα είδωλα των πραγματικών όντων,τα απεικάσματα της πραγματικοτητας,ο αισθητός κόσμος,που μας γίνεται αντιληπτός μεσώ των αισθήσεων

Οι αλυσίδες : είναι οι αισθήσεις που μας κρατούν δέσμιους και δεν μας αφήνουν να αντιληφθούμε την πραγματικοτητα.Αν το εξετάσουμε σ ενα ευρύτερο πλαίσιο ,οι αλυσίδες μπορούν να παρομοιαστουν με τα εμπόδια που συναντάμε στην ζωή μας με την προσήλωση μας στα υλικά αγαθά που μας κρατούν μακριά από την θέαση του αγαθού...

Ο φωτεινός κόσμος : είναι ο κόσμος που βρίσκεται έξω από την σπηλιά και συμβολίζει τον κόσμο των ιδεών,την αληθινή πραγματικοτητα που γίνεται αντιληπτή μόνο μεσώ της νόησης

Οι άνθρωποι που βρίσκονται στον φωτεινό κόσμο - τα αντικείμενα που μεταφέρουν - οι ήχοι : είναι τα αληθινά οντά ,οι ιδέες

Το φως του ηλίου :είναι η υψίστη ιδέα του Αγαθού

Η πορεία από το σπηλαίο προς την έξοδο: συμβολίζει την πορεία του δεσμώτη από την άγνοια προς την γνώση,την απελευθέρωση του, που σκοπό έχει την κατάκτηση της γνώσης και της αληθείας μέσω της νόησης και της παιδείας και επομένως την μεταστροφή του σε φιλόσοφο..


Για να κατακτήσει κάνεις τη γνώση πρέπει να ξεκινήσει την πορεία του από τον αισθητό κόσμο και να φτάσει στον νοητό...Ειδικότερα,η πορεία της γνώσεις έχει ως εξής


Αισθητός κόσμος:

α)ο κόσμος της δόξας (=γνώμης)η της εικασίας:οι δεσμώτες βλέπουν τις σκιές των πραγμάτων

β)η πίστη :ο απελευρωμενος δεσμώτης αντικρίζει για πρώτη φορά τα αισθητά πράγματα

Νοητός κόσμος:

α)ο απελευθερομενος δεσμώτης αντικρίζει την εξωτερική πραγματικοτητα το νοητό κόσμο

β)νόηση :ο απελευθερομενος δεσμώτης ατενίζει τον ήλιο και φτάνει στην θέαση του Αγαθού


Το κείμενο κλείνει με το συμπέρασμα του Σωκράτη που παραλληλίζει τους δεσμώτες με την σύγχρονη πολίτικη κοινωνία στην οποία δεν κυβερνούν οι φιλόσοφοι και επομένως οι άνθρωποι ζουν μέσα στο σκοτάδι της αμάθειας(διαχρονική άποψη αυτή ε)Έτσι έμμεσα εισάγεται το θέμα που θα αναπτυχθεί στο επόμενο ποστ που είναι το χρέος του απελευθερωμενου δεσμώτη,δλδ του φιλόσοφου,να ξανά κατεβεί στο σπηλαίο και να οδηγήσει προς την έξοδο και τους υπολοίπους δεσμώτες....

ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ.....

Οι δώδεκα μήνες κατά το Αττικό ημερολόγιο στην Αρχαία Ελλάδα

Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν δώδεκα μήνες, όπως έχουμε και εμείς σήμερα, ενώ η χρονολόγηση των ετών γινόταν με βάση τις Ολυμπιάδες.

Αντί για εβδομάδες, οι μήνες διαιρούνταν σε τρεις δεκάδες, τις οποίες ονόμαζαν:την πρώτη δεκάδα «ισταμένου», «αύξοντος» ή «αρχομένου» την δεύτερη δεκάδα «μηνός μεσούντος», και την τρίτη δεκάδα «φθίνοντος» ή «απιόνος μηνός».
Το νέον έτος για τους αρχαίους Αθηναίους αρχίζει την 1η Εκατομβαιώνος που πάντοτε πρέπει να πέσει μετά το θερινό ηλιοστάσιο. Γι' αυτό κάθε δύο ή τρία χρόνια προστίθετο ο μήνας Β' Ποσειδεών.
Η ημέρα για τους αρχαίους Έλληνες αρχίζει κατά την δύση του ηλίου κι όχι όπως σήμερα τα μεσάνυχτα.

Αλλά ας δούμε τους δώδεκα μήνες αναλυτικά....

• Εκατομβαιών:Ο Εκατομβαιών είναι ο πρώτος μήνας στο Αττικό ημερολόγιο.που ακολουθούσε το θερινό Ηλιοστάσιο και αντιστοιχούσε με το χρονικό διάστημα από 23 Ιουνίου έως 23 Ιουλίου, αφιερωμένος στον Απόλλωνα.Τα Εκατόμβαια ήταν μία γιορτή που γινόταν προς τιμή του Απόλλωνα, στην οποία θυσιάζονταν εκατόμβαι, δηλαδή μεγαλοπρεπής θυσία 100 βοδιών, ταύρων κ.ά.

• Μεταγειτνιών:Ο Μεταγειτνιών ή Μεταγιτνιών ήταν ο δεύτερος μήνας στο αττικό ημερολόγιο, ο οποίος ήταν αφιερωμένος στο Μεταγείτνιο Απόλλωνα και αντιστοιχούσε στο χρονικό διάστημα 24 Ιουλίου-22 Αυγούστου.Κυριότερες γιορτές κατά το μήνα αυτό ήταν τα Μεταγείτνια στην Αττική την έβδομη μέρα του μήνα.Κατά τη γιορτή τελούνταν θυσίες και προσφορές, ωστόσο δεν έχουν σωθεί περισσότερες λεπτομέρειες από αρχαίες πηγές.Η ονομασία της γιορτής σήμαινε την αλλαγή πόλεως λόγω αποικίας, εξορίας, εμπορικών ή άλλων δραστηριοτήτων (γειτνίασις πρός ετέρους). Είχαν μεγάλη κοινωνική και πολιτική σημασία, καθώς προβαλλόταν η αρμονία κι η ειρήνη στις πολιτικές και διπλωματικές υποθέσεις μεταξύ δυο πόλεων και των μετοικισμένων κατοίκων τους.

• Βοηδρομιών :Ο Βοηδρομιών είναι ο τρίτος μήνας στο αττικό ημερολόγιο, ο οποίος ήταν αφιερωμένος στο Βοηδρόμιο Απόλλωνα και άρχιζε με την πρώτη εμφάνιση της σελήνης του Αυγούστου, εως την νέα σελήνη του Σεπτεμβρίου. Η πρώτη ημέρα εκάστου μηνός καλούνταν ''Νουμηνία''. Η τελευταία μέρα εκάστου μηνός καλούνταν '' 'Ενη και νεα.''Κυριότερη γιορτη εκείνο τον μήνα ήταν τα Βοηδρόμια την 7η ημέρα του μήνα.Τα Βοηδρόμια ήταν αρχαία ελληνική εορτή η οποία λάμβανε χώρα στην Αθήνα την 7η ημέρα του Βοηδρομίωνος μηνός (μέσα Αυγούστου έως μέσα Σεπτεμβρίου) προς τιμή του Απόλλωνα Βοηδρομίου. Ο όρος βοηδρομία σήμαινε παροχή βοηθείας με την έννοια της βοηθείας κατά την μάχη. Η εορτή διέθετε στρατιωτική πτυχή, και κατά την εκδήλωση προσφέρονταν ευχαριστίες στον Απόλλωνα για την βοήθεια που παρασχόταν στους Αθηναίους κατά τις πολεμικές τους επιχειρήσεις.

• Πυανεψιών:Ο Πυανεψιών είναι ο τέταρτος στη σειρά μήνας στο Αττικό ημερολόγιο, που αντιστοιχούσε με το χρονικό διάστημα από 23 Σεπτεμβρίου μέχρι 22 Οκτωβρίου, αφιερωμένος στον Απόλλωνα.Κατά το μήνα αυτό η γιορτή Πυανέψια ή Πυανόψια ηταν προς τιμή του θεού Απόλλωνα,.Τα Πυανόψια ή Πυανέψια ήταν γιορτή στην αρχαία Αθήνα προς τιμήν του Απόλλωνα με αναίμακτη θυσία καρπών και φρούτων, των πρώτων καρπών μετά τη συγκομιδή.

ΔΙΑΣ Mαιμακτηριών-ZEUS maimaktirion

• Μαιμακτηριών:Ο Μαιμακτηριών είναι ο πέμπτος μήνας στο αττικό ημερολόγιο, ο οποίος ήταν αφιερωμένος στο Δία Μαίμακτο και περίπου αντιστοιχούσε στο σημερινό χρονικό διάστημα 23 Οκτωβρίου-22 Νοεμβρίου.Κυριότερες εορτές κατά το μήνα αυτό ήταν τα Μαιμακτήρια Η γιορτή ήταν προς τιμήν του Διός Μαιμάκτου, προσωνύμιο του Δία που σημαίνει "θυελλώδης" και "ταραχώδης'', θεού των ανέμων και των καταιγίδων. Περιελάμβανε δεήσεις προς τον Δία για ήπιο χειμώνα, καθώς και χορούς ανδρών στο θέατρο, που ήταν μεταμφιεσμένοι σε Βάκχες, Νύμφες και Ώρες, πανηγυρίζοντας
  
  την έναρξη του χειμώνα.

• Ποσειδεών:Ο Ποσειδεών είναι ο έκτος μήνας στο αττικό ημερολόγιο, ο οποίος ήταν αφιερωμένος στο θεό Ποσειδώνα και αντιστοιχούσε στο χρονικό διάστημα 23 Νοεμβρίου-22 Δεκεμβρίου. Σε άλλες πόλεις της αρχαίας Ελλάδας εκτός από την Αθήνα, θεωρούνταν ο τελευταίος μήνας του χρόνου.Κάθε 2-3 χρόνια, προστίθετο ένας εμβόλιμος μήνας, ο Ποσειδεών Β', ώστε η πρώτη ημέρα κάθε μήνα να συμπίπτει κατά το δυνατόν με τη Νέα Σελήνη.Κυριότερες γιορτές κατά το μήνα αυτό ήταν τα Φαλληφόρια προς τιμήν του Διονύσου. Τα φαλληφόρια ήταν εορταστική, τελετουργική πομπή προς τιμήν του θεού Διονύσου με οργιαστικό χαρακτήρα, κατά την οποία «περιήγετο (…) φαλλός ως σύμβολον της παραγωγικής δυνάμεως της φύσεως»

• Γαμηλιών:Ο Γαμηλιών είναι ο έβδομος μήνας στο αττικό ημερολόγιο, ο οποίος ήταν αφιερωμένος στους θεούς Δία και Ήρα και αντιστοιχούσε στο χρονικό διάστημα 23 Δεκεμβρίου-22 Ιανουαρίου.Ο μήνας πήρε το όνομά του από τη γιορτή των Γαμηλίων ή Θεογαμίων, του ιερού γάμου μεταξύ των δυο θεών

ΑΝΘΕΣΤΗΡΙΑ

• Ανθεστηριών: Ο Ανθεστηριών είναι ο όγδοος μήνας στο αττικό ημερολόγιο, ο οποίος ήταν αφιερωμένος στο θεό Διόνυσο και αντιστοιχούσε στο χρονικό διάστημα Νέα Σελήνη Ιανουαρίου έως Νέα Σελήνη Φεβρουαρίου.Η κυριότερη και επώνυμη γιορτή του μήνα ήταν τα Ανθεστήρια, τα οποία διαρκούσαν τρεις ημέρες. Κατά την τελευταία ημέρα της γιορτής αυτής τελούνταν τα Υδροφόρια προς τιμήν όσων χάθηκαν στον Κατακλυσμό του Δευκαλίωνα. Η πρώτη μέρα των Ανθεστηρίων ονομαζόταν «πιθοίγια». Ονομάστηκε έτσι από το γεγονός ότι την ημέρα αυτή ανοίγονταν και δοκιμάζονταν για πρώτη φορά οι πίθοι με τον οίνο της χρονιάς. Η δεύτερη μέρα των Ανθεστηρίων λεγόταν «Χόες», από το ομώνυμο οινοδοχείο και η τρίτη μέρα των Ανθεστηρίων ονομάζονταν «Χύτροι», επειδή την ημέρα προσφέρονταν αγγεία με άνθη, μαγειρεμένα λαχανικά και πανσπερμία σιτηρών.

• Ελαφηβολιών:Ο Ελαφηβολιών είναι ο ένατος μήνας του αττικού ημερολογίου. Ήταν αφιερωμένος στη θεά Άρτεμη και αντιστοιχεί με το χρονικό διάστημα 21 Φεβρουαρίου-23 Μαρτίου.Ο μήνας πήρε το όνομά του από τα Ελαφηβόλια, γιορτή με θυσίες ελαφιών που πραγματοποιούνταν την έκτη μέρα του μήνα προς τιμήν της Ελαφηβόλου Άρτεμης.Αναφορικά με την εορτή δεν είναι γνωστές πολλές λεπτομέρειες, παρά μόνο ότι αρχικά τελούνταν θυσίες ελαφιών. Ωστόσο αργότερα το έθιμο περιελάμβανε προσφορά γλυκισμάτων σε σχήμα ελαφιού, τα οποία ήταν παρασκευασμένα από αλεύρι, μέλι και σουσάμι. Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι ήταν η μεγαλύτερη εορτή της πόλεως Υάμπολις στη Φωκίδα, η οποία εορταζόταν σε ανάμνηση μιας μεγάλης νίκης των κατοίκων της πόλης ενάντια στους Θεσσαλούς και ήταν προς τιμήν της Αρτέμιδος, της οποίας υπήρχε ιερό στην πόλη.Ο Παυσανίας επίσης αναφέρει ότι παρόμοια εορτή λάμβανε χώρα στην αρχαία Ήλιδα προς τιμήν της Ελαφιαίας Αρτέμιδος, εν μέρει παράφραση της γειτονικής λατρείας της Αλφιαίας Αρτέμιδος.

Η Άρτεμη με τη Λητώ και τον Απόλλωνα δέχονται τους πιστούς με τις προσφορές τους.

• Μουνιχιών:Ο Μουνιχιών είναι ο δέκατος μήνας στο αττικό ημερολόγιο. Είναι αφιερωμένος στη θεά Άρτεμη.Κατά τον Πλούταρχο οι αρχαίοι Αθηναίοι και Πειραιώτες εόρταζαν τη Μουνιχία Άρτεμη στις 16 του Μουνιχιώνα, που συμπίπτει με τη σύγχρονη 1η Απριλίου.

• Θαργηλιών:Ο Θαργηλιών είναι ο ενδέκατος μήνας στο αττικό ημερολόγιο. Ήταν αφιερωμένος στους θεούς Απόλλωνα και της Άρτεμης.Κυριότερη γιορτη του μήνα αυτού ήταν τα ομώνυμα Θαργήλια, που κρατούσαν δυο ημέρες.Τα Θαργήλια ήταν η γενέθλια γιορτή του Απόλλωνα που τελούνταν έν άστει στην Αρχαία Αθήνα κατά τη εβδόμη ημέρα του μήνα Θαργιλιώνα,εποχή ωρίμανσης των καρπών.

• Σκιροφοριών:O Σκιροφοριών είναι ο δωδέκατος μήνας στο αττικό ημερολόγιο, ο οποίος στην Αθήνα σηματοδοτούσε το τέλος του έτους. Ήταν αφιερωμένος στην θεα Αθηνά.Η σημαντικότερη γιορτή αυτό το μήνα ήταν τα Σκιροφόρια προς τιμήν της Αθηνάς Σκιράδος. Επρόκειτο για μια γιορτή με αρχαίες ρίζες και ήταν καθαρά γυναικεία,ήταν το σχέδιο των γυναικών για την επανάσταση τους όπου απεικονίζοταν με φόντο τη γιορτή αυτή...

Αρχαία Ελληνική Αστρολογία.

Η Αρχαία Ελληνική Γνώση δεν θα μπορούσε παρά να επεκτείνεται και στην Αστρολογία....

Οι πλανήτες του Ηλιακού μας Συστήματος έχουν Αρχαία Ελληνικά Ονόματα,αφού οι πρόγονοι μας μελέτησαν τις επιπτώσεις τους και ανάλογα με αυτές,του έδωσαν το αντίστοιχο όνομα....
Αναφορές για την Αστρολογία θα βρούμε σε διάφορα κείμενα, στους Ορφικούς Ύμνους διαβάζουμε ότι οι «αστερισμοί ορίζουν το πεπρωμένο, ρυθμίζουν τη μοίρα αλλά και τη ζωή των ανθρώπων». Ενώ ο Ησίοδος έλεγε «οι γάμοι να γίνονται όταν ο πλανήτης Δίας είναι στο ζώδιο των Ιχθύων».Ο Ιπποκράτης και ο Γαληνός αναφέρονταν στις επιρροές που δεχόμαστε από την κίνηση ορισμένων άστρων και πλανητών, οι οποίες επηρεάζουν την υγεία των ανθρώπων. Το ίδιο υποστήριζε και ο Δημόκριτος. Ο Πρόκλος, λέει πως ο ωροσκόπος του παγκοσμίου ωροσκοπίου είναι ο Καρκίνος. Ο Πλάτωνας αναφέρεται στο «αντιπεπονθός» στο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της ζωής, και δίνει εικόνες του ταξιδιού της
Στην αρχαιότητα οι Έλληνες με μικρομετρικές ρυθμίσεις στις μοίρες του Ζωδιακού, διαίρεσαν εκτός των Ζωδίων σε Δεκατημόρια και Δωδεκατημόρια το κάθε ένα από αυτά, ενώ τόσο οι Εκλείψεις όσο και Νέα Σελήνη, Πανσέληνος και διελεύσεις Πλανητών είχαν ιδιαίτερα μελετηθεί για την κατανόησή τους.
Οι αρχαίοι Έλληνες βέβαια κατά πλειοψηφία δεν είχαν σχέση με την αστρολογία αφού ήταν γνωστή μόνο σε μυημένους σε μυστήρια.
Τα ζώδια και για τους αρχαίους Ελληνες ήταν δώδεκα,όμως
έφεραν διαφορετικές ονομασίες

Aς δούμε όμως τα 12 ζώδια και της αντιστοιχίες τους στο σήμερα ,καθώς και τον θεό όπου είναι αφιερωμένος ο κάθε μήνας και ξεχωριστά.

Ο σημερινός Κριός στην αρχαία Ελλάδα ονομαζόταν Αρνειος....Όσοι είχαν γεννηθεί από 24 Μαρτίου-22 Απριλίου είχαν την θεά Αθηνά προστάτιδα τους
.Στον πλατωνικό Κρατύλο το όνομα Αθηνά ετυμολογείται από το Α-θεο-νόα ή Η-θεο-νόα, δηλαδή η νόηση του Θεού.Η Αθηνά, κατά την Ελληνική μυθολογία ήταν η Θεά της σοφίας, της χειροτεχνίας, της τέχνης, του πολέμου, της διπλωματίας, της ύφανσης, της ποίησης, της ιατρικής, του εμπορίου και της στρατηγικής.
Η θεά Αθηνά σύμφωνα με την αρχαία αστρολογία και βάση του ζωδίου του Αρνειος καθόριζε την μοίρα της ζωής



Ο σημερινός Ταύρος στην αρχαία Ελλάδα ονομαζόταν Σιδώνιος Ταύρος....Όσοι είχαν γεννηθεί από 23 Απριλίου - 23 Μαΐου είχαν προστάτες τους την θεά Αφροδίτη
Η Αφροδίτη κατά την αρχαία ελληνική μυθολογία και θρησκεία είναι η θεά του έρωτα, της ομορφιάς, της σεξουαλικότητας, της ηδονής και της τεκνοποίησης
Η θεά Αφροδίτη σύμφωνα με την αρχαία αστρολογία και βάση του ζωδίου του Σιδώνιου Ταύρου καθόριζε την μοίρα του πλούτου οποίου ήταν γεννημένου κάτω από την επιρροή του.

Οι σημερινοί Δίδυμοι στην αρχαία Ελλάδα ονομαζόταν Διόσκουροι...Όσοι είχαν γεννηθεί από 24 Μάιου-22 Ιουνίου είχαν προστάτη τον θεό Απόλλωνα ...Ο θεός Απόλλωνας είναι ο δίδυμος αδελφός της Θεάς Άρτεμης,είναι ο Θεός του φωτός, ο Θεός της μαντικής τέχνης και των οραμάτων, της μουσικής, των τραγουδιών και της ποίησης (προστάτης των καλών τεχνών), ο αιώνιος έφηβος. Ακόμη είναι ο Θεός της θεραπείας αλλά επειδή πολύ συχνά στην αρχαία Ελλάδα όποιος είναι ικανός για το καλύτερο, είναι ικανός και για το χειρότερο, ο Απόλλωνας είναι ο θεός της πανούκλας και των αρρωστιών.
Ο Απόλλωνας σύμφωνα με την αρχαία αστρολογία και βάση του ζωδίου των Διοσκούρων καθόριζε την μοίρα της αδελφότητας




Ο Καρκίνος δεν άλλαξε κατά την διάρκεια του χρόνου το όνομα του...Όσοι είχαν γεννηθεί από 23 Ιουνίου έως 23 Ιουλίου είχαν προστάτη τον θεό Ερμή.
Ο θεός Ερμής μπορούσε να πετάει πάνω από στεριές και θάλασσες, και ήταν ο μόνος θεός που μπορούσε να μεταφέρεται στον Όλυμπο, στην γη και στον Κάτω Κόσμο ανενόχλητος.Σύμφωνα με την αρχαία αστρολογία σε σχέση με το ζώδιο του Καρκίνου,ο Ερμής καθόριζε την μοίρα της συγγένειας-οικογενείας




Ο σημερινός Λέων  στην αρχαία Ελλάδα ονομαζόταν Βασιλισκος. Όσοι είχαν γεννηθεί απο 24 Ιουλίου - 22 Αυγούστου
είχαν προστάτη τον θεό Δια.
Δίας ή Ζεύς σύμφωνα με την αρχαία ελληνική θεογονία είναι ο «Πατέρας των θεών και των ανθρώπων»O Θεός του ουρανού, του κεραυνού, της βροντής, του νόμου, της τάξης και της δικαιοσύνης
Ο θεός Δίας σύμφωνα με την αρχαία αστρολογία σε σχέση με το ζώδιο του Λέων η Βασιλισκου καθόριζε την μοίρα των τεχνών....




Η σημερινή Παρθένος στην αρχαία Ελλάδα ονομαζόταν ΔίκηΌσοι είχαν γεννηθεί απο 23 Αυγούστου - 22 Σεπτεμβρίου είχαν προστάτιδα την Θεά Δήμητρα.Την θεά της συγκομιδής, της γονιμότητας και του ιερού νόμου.
Η Δήμητρα στην ελληνική μυθολογία, ήταν ιδεατή ανθρωπόμορφη θεότητα της καλλιέργειας δηλαδή της γεωργίας, αλλά και της ελεύθερης βλάστησης, του εδάφους και της γονιμότητας αυτού συνέπεια των οποίων ήταν να θεωρείται και προστάτιδα του γάμου και της μητρότητας των ανθρώπων
Σύμφωνα με την αρχαία αστρολογία η Δήμητρα σε σχέση με το ζώδιο της Δίκης καθόριζε την μοίρα της υγείας

Ο σημερινός Ζυγός  στην αρχαία Ελλάδα ονομαζόταν Χηλαι ΣκορπιούΌσοι είχαν γεννηθεί από 23 Σεπτεμβρίου - 22 Οκτωβρίου είχαν προστάτη τον Ήφαιστο .Ο Ήφαιστος, σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία, ήταν ένας από τους κύριους Ολύμπιους θεούς του αρχαίου Δωδεκάθεου. Ήταν ο θεός της φωτιάς του ουρανού και της γης και οποιασδήποτε τεχνικής ή τέχνης με αυτήν, όπως της χαλκουργίας, και, εν γένει, μεταλλουργίας....
Ο θεός Ηφαιστος σύμφωνα με την αρχαία αστρολογία σε σχέση με το ζώδιο του Ζυγού καθόριζε την μοίρα του γάμου.

Ο Σκόρπιος δεν άλλαξε κατά την διάρκεια των χρόνων το όνομα του...Όσοι είχαν γεννηθεί από 23 Οκτωβρίου - 22 Νοεμβρίου είχαν προστάτη τον Θεό Αρη.
Ο θεός του πολέμου. Γιος της Ήρας και του Δία. Ήταν προκλητικός, πολεμοχαρής και εκπροσωπούσε την παρορμητική φύση του πολέμου. Η λατρεία του ήταν διαδεδομένη στην Πελοπόννησο, στη Σπάρτη, στο Άργος και τη Μαντίνεια. Θεωρούσαν ότι ήταν παρών σε όλα τα πεδία της μάχης, είτε πεζός είτε πάνω στο άρμα του. Τα σύμβολα του ήταν το δόρυ και ο αναμμένος πυρσός.
Ο θεός Αρης σύμφωνα με την αρχαία αστρολογία σε σχέση με το ζώδιο του Σκορπιού καθόριζε την μοίρα θανάτου...



Ο σημερινός Τοξότης στην αρχαία Ελλάδα ονομαζόταν Κένταυρος ή Κρότων.Όσοι είχαν γεννηθεί από 23 Νοεμβρίου -2είχαν προστάτιδα την θεά Άρτεμης .H Άρτεμη είναι μια από τις παλαιότερες, πιο περίπλοκες αλλά και πιο ενδιαφέρουσες μορφές του ελληνικού πανθέου. Κόρη του Δία και της Λητώς, δίδυμη αδερφή του Απόλλωνα, βασίλισσα των βουνών και των δασών, θεά του κυνηγιού, προστάτιδα των μικρών παιδιών και ζώων.
2 Δεκεμβρίου

Η θεά Άρτεμης σύμφωνα με την αρχαία αστρολογία σε σχέση με το ζώδιο του Τοξότη καθορίζει την μοίρα την πνευματικότητα και την θρησκεία

Ο σημερινός Αιγόκερος στην αρχαία Ελλάδα ονομαζόταν Παν.Όσοι είχαν γεννηθεί από 23 Δεκεμβρίου -22 Ιανουαρίου είχαν προστάτιδα την θεά Εστία...
Η Εστία είναι η θεά της εστίας,του σπιτιού, της οικογενειακής ζωής, της οικογένειας και του κράτους,η οποία λάμβανε την πρώτη προσφορά σε κάθε θυσία που λάμβανε χώρα σε μια οικία και δεν είχε δημόσια λατρεία.
Η θεά Εστία συμφωνία με την αρχαία αστρολογία σε σχέση με το ζώδιο του Αιγόκερου καθορίζει  την μοίρα των εξουσιών και των τιμών.


Ο σημερινός Υδροχόος στην αρχαία Ελλάδα ονομαζόταν Γανυμήδης.Όσοι είχαν γεννηθεί από 23 Ιανουαρίου - 20 Φεβρουαρίου είχαν προστάτιδα την θεά Ήρα

Στην ελληνική μυθολογία ήταν Θεά του γάμου, των γυναικών, του τοκετού και της οικογένειας η Ήρα ήταν σύζυγος του Δία, κόρη του Κρόνου και της Ρέας.Ζήλευε τον άνδρα της Δία για τις απιστίες του προς αυτήν και πολλές φορές εκδικήθηκε τις γυναίκες με τις οποίες την απατούσε ο Δίας

Η θεά Ήρα σύμφωνα με την αρχαία αστρολογία σε σχέση με το ζώδιο του Υδροχόου καθορίζει την μοίρα της φιλίας

Ο σημερινός Ιχθυς δεν άλλαξε κατά την διάρκεια των χρόνων το όνομα του....Όσοι είχαν γεννηθεί απο 21 Φεβρουαρίου - 23 Μαρτίου είχαν προστάτη τον Θεό Ποσειδώνα 
Στην Ελληνική μυθολογία ο Ποσειδώνας είναι ένας από τους κύριους Ολύμπιους Θεούς, ο υπέρτατος θεός των υδάτων, (λιμνών, ποταμών, πηγών) και κατ΄ επέκταση της θάλασσας (εξ ου και Πελαγαίος καλούμενος).
Ο θεός Ποσειδώνας σύμφωνα με την αρχαία αστρολογία σε σχέση με το ζώδιο του καθορίζει την μοίρα του εσώτερου ψυχισμού και της έχθρας.

Που ήταν όμως αφιερωμένη η κάθε ημέρα της εβδομάδας στην αρχαία Ελλάδα?

Η Κυριακή ήταν αφιερωμένη στον θεό Απόλλωνα.

Η Δευτέρα ήταν αφιερωμένη στην θεά Αρτέμιδα.

Η Τρίτη ήταν αφιερωμένη στον θεό Αρη.

Η Τετάρτη ήταν αφιερωμένη στον θεό Ερμή.

Η Πέμπτη ήταν αφιερωμένη στον θεό Δία.

Η Παρασκευή ήταν αφιερωμένη στην θεά Αφροδίτη,

τέλος το Σάββατο ήταν αφιερωμένο στον θεό Κρόνο.

ΤΟ ΛΕΥΚΌ ΔΩΜΆΤΙΌ ΣΤΟ ΣΑΝΑΤΌΡΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΝΗΘΑΣ

Σε μια πρόσφατη συμμετοχή μ σε ghost hunting με την ομάδα Athens Paranormal Investigation (A.P.I)στο Σανατόριο της Πάρνηθας κατά την ξενάγηση που μας έγινε εκεί, βρέθηκα σε έναν ιδιαίτερο χώρο,που πραγματικά έχει την δικιά του ιστορία

Ας μεταφερθούμε λίγο πίσω στον χρόνο,ας πάμε στο 2014 όπου κάποιοι άγνωστοι επισκέπτες βρίσκονται στο Λευκό δωμάτιο του Σανατορίου.

Η παρουσία τους ακόμα και τώρα που μιλάμε είναι σχεδόν ζωντανή στον χώρο.Τους βλέπεις να καθαρίζουν το δωμάτιο από άκρη σ άκρη.Να βγάζουν τα σκουπίδια,τα ξύλα,τα μπάζα και έπειτα με μεγάλη προσοχή να βάφουν με άσπρη μπογιά .Ίσως μια κ δυο φορές για να σβήσουν από τους τοίχους την παρουσία όσων είχαν βρεθεί εκεί,η μπογιά εξαφάνισε ονόματα,συνθήματα και γκραφίτι
ακόμα ακόμα σχεδόν κ την φθορά του χρόνου,ώστε την επόμενη μέρα,όταν οι άγνωστοι θα επέστρεφαν ξανά,να μπορούν να γράψουν πάνω στους λευκούς και καθαρούς τοίχους γράμματα που δύσκολα θα μπορούσε να κατανοήσει κάποιος...<<μια σανσκριτική προσευχή λένε είναι γραμμένη εδώ>> είχε αναφέρει ο αρχηγός των Α.Ρ.Ι λίγες μέρες νωρίτερα.

Όλα αυτά είχαν ένα σκοπό,ήταν κομμάτι μιας ιεροτελεστίας,η προετοιμασία για να επιτευχθεί με επιτυχία μια τελετή.Την επόμενη ή λίγες μέρες μετά βρέθηκαν κεριά στο χώρο...ποιος ξέρει και τι άλλο...

Όπως μου μετέφεραν,έπειτα από αυτήν την τελετή το Λευκό δωμάτιο είναι ο μόνος χώρος στο κτίριο όπου δεν θα βιώσεις καμιά παραφυσική εμπειρία,δεν θα ακούσεις,δεν θα δεις και δεν θα νιώσεις τίποτα απόκοσμο η παραφυσικό,μιας και αυτό το δωμάτιο είναι εξαγνισμένο από τους μυστηριώδης επισκέπτες του..

Φυσικά δεν γινόταν να μην το ''ψάξω'' λίγο περισσότερο...Έτσι ξεκίνησα την ερευνά του αλφάβητου που ήταν γραμμένο στον τοίχο, αντιλήφθηκα ότι η γραφή ήταν διαφορετική από αυτήν που φημολογείτο...Ένας συνδυασμός περσικών (φαρσί) και εβραϊκών γραμμάτων σχημάτιζε άγνωστες λέξεις ....οποίος και αν προσπαθούσε να κατανόηση τι έγραφε ο τοίχος θα ήταν τουλάχιστον δύσκολο αν όχι ακατόρθωτο

Παρόλα αυτά συνέχισα την προσπάθεια να αποκωδικοποιήσω τα γράμματα ,το αποτέλεσμα;

Ήταν τυχαία γράμματα και κάποιοι αριθμοί αραδιασμένοι στους τοίχους του λευκού δωματίου,δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί κάποιος θα πρόσφερε τον χρόνο του και τον κόπο του για το τίποτα.Αναρωτήθηκα μήπως είχα μπροστά μου ένα κρυπτόλεξο,όμως της σκέψεις μ σταμάτησε ο ήχος του κινητού,σήκωσα την συσκευή και διάβασα το μήνυμα <Καλησπέρα Μπέλλα,η παρουσίαση του βιβλίου μ Σκιές στην αντίπερα όχθη θα γίνει....>>(το βιβλίο αφορούσε τους αστικούς μύθους της Ελλάδας)το σωστό μήνυμα την σωστή στιγμή...Είχα αγνόησή το πιο σημαντικό,να ονομάσω το είδος της ιστορίας που μου είχαν διηγηθεί...Βρισκόμουν μπροστά σε έναν αστικό μύθο...


Την πεποίθηση μου αυτή ενίσχυσαν τρεις φωτογραφίες με γκράφιτι που ως φαίνεται ήταν από τον ίδιο ''καλλιτέχνη'' σε άλλα δωμάτια το ένα έλεγε Αμήν το δεύτερο silence και το τρίτο the in forgiveness,κάποιος όπως φαίνεται είχε την ανάγκη να αφήσει τα αποτυπώματα του και το έκανε σε κάθε ευκαιρία....Άλλα ακόμα και αν δεν είναι έτσι,αν πραγματικά ο τοίχος περιεχέι μια προσευχή κρυμμένη μέσα σε ένα κρυπτόλεξο...αν εκεί συνέβη μια σοβαρή τελετή...ακόμα και αν πραγματικά το δωμάτιο έχει εξαγνιστεί....Εμείς το πιο πιθανό να μην καταφέρουμε να σιγουρευτούμε πότε....Ένα όμως είναι το σίγουρο,οι επισκέπτες του Λευκού δωματίου μας πρόσφεραν ακόμα έναν αστικό μύθο,από αυτούς που θα αφηγούμαστε στης παρέες μας κάποια περίεργα βραδιά,τότε που θα έχουμε την ανάγκη να φλερτάρουμε και πάλι με το παραφυσικό....

Ghost hunting στο Σανατόριο της Πάρνηθας με τους A.P.I

Ημέρα Σάββατο 5 Μαΐου, ώρα σχεδόν 9 μμ, φτάνουμε μετά από διαδρομή λίγης ώρας με τον Μάκη αρχηγό της ομάδας Athens Paranormal Investigations, την Ρόδι και τον Λεωνίδα έξω από το Σανατόριο της Πάρνηθας, ένα μέρος το οποίο για τους μη γνώστες της ιστορίας του(όπως εγώ τουλάχιστον μέχρι να ολοκληρωθεί η έρευνα),θα έλεγε κανείς πως είναι ακόμα ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο.Το συγκεκριμένο κτίριο έχει το προνόμιο να βρίσκεται ψηλά στο βουνό και να περιστοιχίζεται από δένδρα και άγρια φύση...

Σανατόριο Πάρνηθας

Βγαίνοντας από το αυτοκίνητο,υπήρχε δυνατός αέρας, βροχή και κρύο... Μια παρέα παιδιών που έβγαινε από το κτίριο γελώντας, μας φώναξε πριν φύγει, ''Μην κάνετε τον κόπο να μπείτε δεν είδαμε τίποτα, δεν υπάρχει τίποτα εκεί''.... Αυτό από μόνο του σε έκανε να αναρωτηθείς τι πραγματικά περίμεναν να βρουν εκεί αλλά και τι περίμενα και εγώ.... Δεν ήξερα, δεν περίμενα τίποτα, απλά είχα την εντύπωση ότι θα κάναμε βολτα σε ένα άδειο ταλαιπωρημένο κτίριο στο οποίο,ανά διαστήματα,κάποιοι περίεργοι άνθρωποι θέλουν να ζήσουν μια μίνι περιπέτεια... Ωστόσο την σκέψη μου αυτήν την διέκοψε ο Μάκης και η Ρόδι όπου άρχισαν να μοιράζουν εξοπλισμό, έναν φακό σε πρώτη φάση και κάποιες φωτογραφικές μηχανές....

Ισόγειο Σανατορίου

Τρία μέτρα πιο πέρα, σκαλάκια διαλυμένα οδηγούσαν σε μια τρύπα, η είσοδος τα τελευταία χρόνια είχε χτιστεί και έπειτα πάλι γκρεμιστεί από επίδοξους ερευνητές.... Μπαίνοντας μέσα στο η κτίριο η φθορά ήταν εμφανείς παντού, άναψαμε τους φακούς και ο αρχηγός ξεκίνησε την ξενάγηση η αλλιώς το λεγόμενο walk through, ώστε να βεβαιωθεί ότι βρισκόμασταν μόνοι μας στο χώρο.... 

Ξεκινώντας από το ισόγειο,έπειτα στον πρώτο και μετά στον δεύτερο,αντικρίσαμε πολλά κομμάτια του τοίχου να έχουν υποχωρήσει και μερικές νυχτερίδες από το φως των φακών μας, που μόλις είχαν ξυπνήσει, να μας φέρνουν βόλτα.... Έλειπαν τα παράθυρα και οι πόρτες.Μόνο δωμάτια και ερημιά...

1ος Όροφος Σανατορίου

Η Ρόδι προχωρούσε μπροστά μας και γέλαγε, μιλούσε για ελάφια μα και για λύκους που ζούσαν έξω από το κτίριο, ωστόσο το δικό μου άγχος ήταν μάλλον περισσότερο για όσα υπήρχαν μέσα στο κτίριο,όπως τα τρωκτικά.... ''Ποια φαντάσματα κ οντότητες, αυτά είναι παραμύθια για μικρά παιδιά''έλεγα στον Λεωνίδα που χαμογελάγε σαν του συνέχισα ''ότι οι οντότητες δεν τρώνε ενώ οι αρουραίοι....''

Μετά από λίγο οδηγηθήκαμε στο λευκό δωμάτιο με την περίεργη γραφή στους τοίχους όπου φαινόταν καθαρότερο και πιο περιποιημένο από τα υπόλοιπα... 

Ολοκληρώνοντας την ξενάγηση κατεβήκαμε ξανά στο ισόγειο όπου εκεί συναντήσαμε μια νεοσύστατη ομάδα τρίων νεαρών όπου είχαν εισέλθει στο κτίριο όσο εμείς βρισκόμασταν στους επάνω ορόφους.Ο αρχηγός της ομάδας ο Μιχάλης έπειτα από τις απαραίτητες συστάσεις, μας ανέφερε ότι όσο βρισκόντουσαν στο υπόγειο για έρευνα,άκουσαν 4 βήματα σαν να περπατούσε κάποια γυναίκα με τακούνια,έπειτα έκλεισε η κάμερα που φέραν μαζί τους και όταν κατάφερε να την ανοίξει πάλι παρατήρησε ότι είχε 75% μπαταρία...Παρόμοια φαινόμενα με συσκευές που έκλειναν για αδιευκρίνιστους λόγους κατά την διάρκεια της έρευνας ωστόσο είχαμε πολλά...

 Λευκό δωμάτιο

Αν δεν έβλεπα την απορία στα μάτια του και την έκπληξη του για αυτό που είχε συμβεί,δύσκολα θα δεχόμουν τα λεγόμενα του,ωστόσο βάφτισα την εμπειρία μέσα μου ομαδική παράκρουση και συνέχισα την περιήγηση μου στο χώρο....

Από την σκέψη μου με έβγαλε πολύ γρήγορα η Ρόδι... ''Πάμε στον δεύτερο'' μου είπε καθώς με τράβαγε προς τις σκάλες... Μέσα σε λίγο χρόνο βρεθήκαμε στο τέλος του διαδρόμου,όπου ένα παράθυρο πίσω μας,άφηνε να μπει λίγο φως στον χώρο και η Ρόδι ξεκίνησε το evp ...Την άκουσα να ρωτά.''Είναι κάνεις εδώ;Υπάρχει κάτι ή κάποιος εδώ μαζί μας;''

Η διαδικασία συνεχίστηκε για δέκα λεπτά περίπου ενώ φυσικοί ήχοι ακούγονταν από τα δωμάτια τριγύρω...Λίγο ο αέρας, λίγο η βροχή, όλα φυσιολογικά,όλα αναμενόμενα εκτός από την ατμόσφαιρα που μέσα σε λίγο είχε βαρύνει και την επιβλητική αντρική φωνή που ξαφνικά άκουσα από τον διάδρομο μπροστά μου.... “Ρόδι!” φώναξα,” Το άκουσες αυτό κάποιος είναι εδώ στον διάδρομο!”

Η Ρόδι συνέχισε την δουλειά της λέγοντάς μου “ Ο Μάκης θα είναι”... Ωστόσο 20 λεπτά μετά δεν είχε εμφανιστεί κανένας...

Έπειτα μάθαμε ότι την ίδια στιγμή που άκουσα την φωνή,ο Μάκης με τους υπολοίπους,βρίσκονταν στο αυτοκίνητο,οπότε μάλλον ηταν αδύνατο να βρισκόταν και στον δεύτερο ταυτοχρόνως....

Με κάποια ερωτηματικά πλέον και λέγοντας ότι το μυαλό μου,μου έπαιζε παιχνίδια, μαζευτήκαμε και οι δύο ομάδες για μια τελευταία φορά στο υπόγειο.

Υπόγειο

Είχε πάει πλέον η ώρα κοντά στα μεσάνυχτα.Εφτά άτομα διασκορπίστηκαμε στον χώρο και στήσαμε τον εξοπλισμό, αυτή την φορά τοποθετήθηκε και ένα εκκρεμές, που ελεγχθεί ότι δεν ήταν τόσο ελαφρύ, ώστε αν τυχόν υπήρχαν ρεύματα αέρα να επηρεάσει το αποτελέσματα της έρευνας... Άλλη μια  session είχε ξεκινήσει... Η ώρα περνούσε χωρίς κάποιο αξιοσημείωτο γεγονός, μέχρι που ζητήθηκε στην οντότητα που βρισκόταν στον χώρο να τραβήξει ενέργεια από τον φακό που έβαλε ο Μάκης μπροστά στο εκκρεμές. Ο φακός αναβόσβησε και έπειτα από δευτερόλεπτα είδαμε μια περιστροφική κίνηση του κρυστάλλου που ακόμα και τους πιο δύσπιστους μας άφησε άναυδους.

Υπόγειο

Παράλληλα η κάμερα με της υπέρυθρες έκλεισε και δεν ξανά άνοιξε ποτέ. Οι φωτογραφίες που τραβήχτηκαν στον χώρο μετά από λίγο έδειξαν ένα κόκκινο νέφος αλλά και ενός τύπου χρυσό κεραυνό!Ήταν κάποια δυσλειτουργία της φωτογραφικής μηχανής ή μήπως κάτι που αιχμαλώτισε ο φακός? ποιος μπορεί να μιλήσει με βεβαιότητα?....

Μετά από όλο αυτό, είχε έρθει η ώρα για ολιγόλεπτη ανάπαυλα, ένα τσιγάρο,λίγη συζήτηση στο ισόγειο και η βραδιά ήταν έτοιμη να κλείσει.Μα η επιθυμία μου να βρεθώ στον δεύτερο όροφο και πάλι,βρήκε την Ρόδι και τον Λεωνίδα θετικούς, έτσι ο Μάκης και η ομάδα του Μιχάλη βρέθηκαν στον πρώτο και εμείς ξανά στο ίδιο σημείο όπου είχα ακούσει την αντρική φωνή νωρίτερα... Έβαλα τα ακουστικά από τον ενισχυτή ήχου στα αυτιά μου,ακούμπησα την πλάτη μου στον τοίχο και άφησα την Ρόδι για άλλη μια φορά να ξεκινήσει την evp session.Η διαδικασία γνωστή και η Ρόδι να μουρμουράει λέγοντας ξανά και ξανά “Έχω άσχημο προαίσθημα.”...

2ος Όροφος

Λεπτά αργότερα ακούω να παίζει ραδιόφωνο για 3-4 δευτερόλεπτα, ένα παραδοσιακό άκουσμα.Σοκάρομαι και ρωτάω αν το άκουσε κάποιος άλλος αυτό, ο Λεωνίδας αποκρίνεται πως έχει την αίσθηση ότι άκουσε και εκείνος το ίδιο.Με αυτή την αφορμή,ξεκινά μια συνομιλία αναμεταξύ μας  την οποία σταμάτησαν τα γέλια και οι φωνές δύο τριών κοριτσιών(οι φωνές ακούγονταν από τις σκάλες)Η Ρόδι έφτασε μέχρι της σκάλες ώστε να ζητήσει να κατέβουν πιο κάτω τα κορίτσια αλλά δεν βρήκε κανέναν εκεί...

Μετά από αυτό αποφασίσαμε να βρεθούμε στον πρώτο ώστε να ενημερώσουμε τον Μάκη για το γεγονός, η έκπληξη που μας περίμενε ήταν μάλλον από της μεγαλύτερες που έχω δεχτεί...

Στον χώρο του ισογείου αλλά και του πρώτου δεν υπήρξε καμία άλλη παρέα εκτός από της δικές μας, αν περνούσε κάποιος από τον πρώτο σίγουρα θα τον έβλεπαν ο Μάκης και οι άλλοι.... Με λίγα λόγια δεν βρισκόταν στο κτίριο εκείνη την ώρα κανένας άλλος εκτός από εμάς,αλλά ούτε και έξω κάποια άλλα παρκαρισμένα αυτοκίνητα εκτός από τα δικά μας....

Μετά από αυτό το περιστατικό νομίζω πως τα λεπτά που μεσολάβησαν μέχρι να βρεθούμε έξω από το Ξενία ήταν ελάχιστα....

Έχοντας μπει στο αυτοκίνητο και βλέποντάς μας να απομακρυνόμαστε από το κτίριο, νόμιζα ότι όλα όσα είχαν συμβεί εκείνη την νύχτα ήταν ένα ψέμα, ένα παιχνίδι του μυαλού, μια ψευδαίσθηση. Η αντρική φωνή, το άκουσμα του ραδιοφώνου με τα παραδοσιακά τραγούδια αλλά και οι γυναικείες φωνές στην σκάλα....ΈΝΑ ΨΈΜΑ... 

Από την άλλη όμως πως να αγνοήσεις τα ηχητικά ντοκουμέντα, τις φωτογραφίες και τους ανθρώπους που είχαν τις ίδιες εμπειρίες με τις δικές μου... Δεν μου άφηναν τα αποδεικτικά στοιχεία περιθώριο για κάτι τέτοιο...

Εκείνο το βράδυ του Σαββάτου μάλλον η αντίληψη μου για το παραφυσικό άλλαξε για πάντα....

Έναρξη

Έναρξη blog "Η αλήθεια βρίσκεται εκεί έξω"

08-05-2018

Ιζαμπέλλα. Tech support  George.