PRANIC HEALING,ΒΙΟΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ.

ΟΙ ΝΟΜΟΙ.

 Το Pranic healing βασίζεται σε δυο βασικούς νόμους: α)τον νόμο της αυτοθεραπειας και β) τον νόμο της ζωτικής ενέργειας δηλαδή το νόμο του πρανα.

Ο νόμος της αυτοθεραπειας αναφέρει πως κάθε σώμα εχει την ικανότητα της αυτοθεραπειας μεχρι έναν ορισμένο βαθμό ενώ ο νόμος της ζωτικής ενέργειας αναφέρει πως για να υπάρχει ζωή το σώμα πρέπει να διαθέτει πράνα η το λεγόμενο chi.

Στο Pranic healing ο νόμος της αυτοθεραπείας και ο νόμος της ζωτικής ενέργειας συμμετέχουν ενεργά στην θεραπεία του ατόμου. Μια θαυματουργή ενεργειακή θεραπεία με Πράνα δεν είναι τίποτα περισσότερο από την αύξηση της αυτοθεραπείας στο σώμα.

Κατά αυτό τον τρόπο η ζωτική ενέργεια είναι ο καταλυτής στην επιτάχυνση των βιοχημικών αντιδράσεων που συμβαίνουν στο σώμα κατά την φυσική διαδικασία της αυτό θεραπείας .

Μια απλή απόδειξη για την σημαντικότητα της ζωτικής ενέργειας στην αυτοιαση είναι το γεγονός πως τα παιδιά που έχουν περισσότερη πρανική ενέργεια θεραπεύονται γρηγορότερα ,πχ ένας μεσήλικας έπειτα από ένα σπάσιμο κάποιου οστού θα χρειαστεί τον διπλάσιο χρόνο επουλώσεις από ένα παιδί, ενώ ένας υπερήλικας ακόμα πιο αργά .

ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ Η ΠΡΑΝΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Σε όλους τους ανθρώπους που έχουν την επιθυμία να θεραπεύσουν βιοενεργειακά το φυσικό τους σώμα αλλά και σε συναισθηματικο, ψυχολογικο, νοητικο επίπεδο .Μερικές παθήσεις που συμβαίνει να θεραπεύει το Pranic healing είναι το άγχος ,ο εκνευρισμός ,η θλίψη.

Αναπνευστικές διαταραχές, γαστρεντερικές παθήσεις  και γενικότερα παθήσεις οι οποίες σχετίζονται με οποιαδήποτε ενεργειακή ανισορροπία …

Για μια δωρεάν βιοενεργειακή ανίχνευση μέσω Pranic Healing επικοινωνήστε με τον Γιώργο Χρηστάκη.

https://www.facebook.com/george.christakis.50

 

Η απελευθέρωση της Ερρικας.

 

Μια εικόνα με στοιχειώνει Θεέ μου δύο μέρες τωρα και δεν φεύγει λεπτό από το μυαλό μου.
Στην αρχή κύλησε μέσα μου σαν εικόνα φαντασίας και στην πορεία πήρε σάρκα, γέμισε με αίμα και φωτιά.
Πονάω και που την ανακαλώ,παρότι την εξαγνισα, την λυτρωσα, τώρα είμαι εδώ και σε παρακαλώ να επιτρέψεις να με εγκαταλείψει ότι απέμεινε από αυτήν.

Όλα ξεκίνησαν λίγο πριν το ψυχοσαββατο, στο μυαλό μ άρχισε να προβάλλεται η εικόνα μιας γυναίκας που δεν ηταν περισσότερο από 40χρ, ειχε πιασμένα τα μαλλιά της και φορουσε μαύρο φόρεμα. Ειμαι σίγουρη πως ηταν εποχής, πιθανολογώ του μεσαίωνα.

Όσο την ανακαλώ πάλι στο νου μου,την βλέπω ζωντανά,σαν να την έχω εδώ μπροστά μ,να ξανα περνά τις πόρτες του νεκροταφείου. Μα Θεε μου είναι βράδυ, τι κάνει μια γυναίκα νύχτα σε νεκροταφείο και γιατί κρατάει ένα κερί αναμμένο.

Το πρόσωπο της ειναι μαρμαρωμενο, ανέκφραστο.Οσο περπατάει αναμέσα από τους τάφους παρατηρώ πως κινείται με τόση ευκολία λες και έχει κάνει την διαδρομή χιλιάδες φορές. Στο τελος καταληγει μπροστά στο μνημα ενός παιδιού. Στέκεται εκεί, αμίλητη, περιμένει... Τι περιμένει? Τοσα ερωτηματικά και καμιά απάντηση.

Σκέφτομαι πως καλή η φαντασία μου,αλλά είναι λίγο κριπι και ας την αφήσω να χαθεί.
Μα δεν χάθηκε, κάθε φορά που χαλαρώνω βρίσκεται εκεί,να κάνει βόλτες ανάμεσα στην μνηματα και να καταλήγει σε αυτό τον παιδικό τάφο. Ξημερώνει ψυχοσαββατο και αυτή εκεί, μπροστά μου,διαρκώς να περνάει την πύλη της κολάσεως της και να φτάνει στο ταφο του παιδιού ξανά και ξανά.

Εκεί αντιλήφθηκα πως έπρεπε να το δω λίγο πιο σοβαρά αλλιώς δεν θα έφευγε. Με στοιχείωνε δεν μπορούσα να δουλέψω, να συγκέντρωθω,άρχισε να με ρουφάει η εικόνα της και να με εγκαταλείπω.

Γιαυτό τον λόγο άναψα ένα κεράκι επάνω στο τραπέζι, βολεύτηκα στην καρέκλα μου και άφησα να μου μιλήσει.
Πλησίασα στον παιδικό τάφο δεν μπορούσα να διαβάσω ξεκάθαρα το όνομα του παιδιού κάτι σαν Τζεσιν αντιλαμβανομουν πως έγραφε. Την ζητησα ΕΥΘΕΟΣ την αλήθεια της. Την ρώτησα πως την λένε μα σχεδόν δεν θυμόταν και αυτή, Σαμπαθ έγραψα στο χαρτί. Σαμπαθ ή Σαμπατ; μου μιλάει για το ψυχοσαββατο αναρωτήθηκα. 

Μετα απο αρκετή προσπαθεία και το μπέρδεμα που ένιωθα πως είχαμε από κοινού,μου είπε πως το όνομα της ήταν  Ερρικα Σαμπαθ. Άρχισε να μου δείχνει εικόνες και να μου εξιστορεί μέσα από αυτές,όσα την είχαν οδηγήσει εκεί.

Την έβλεπα γονατισμενη σε ενα ξύλινο πάτωμα να κρατάει αγκαλιά ένα αγοράκι,ήταν δεν ήταν τεσσάρων χρόνων,είχε ξανθά μαλλάκια και ηταν άσπρο σαν το πανί.Ειχε μόλις ξεψυχησει στα χέρια της, μου μιλούσε για πυρετό. Το χέρι μου με οδηγεί να γράψω στο χαρτί με μεγάλα γράμματα ΜΑΥΡΟΣ ΠΥΡΕΤΟΣ . Ψάχνω με την σκέψη μου που να είναι ο άντρας της. Η απάντηση της ήρθε μέσω μιας ακόμα εικόνας.

Τον βλέπω στην άκρη της χώρας, έφυγε με άλογο χωρίς όπλο, αλλά πήγαινε προς υπεράσπιση της χώρας του. Δεν επέστρεψε όμως ποτέ, όχι δεν βρέθηκε νεκρός, δεν υπάρχει τάφος δικός του, υποψιάζεται πως απλά πέρασε στην δίπλα χώρα ώστε να ζήσει μια άλλη ζωή,μιας και το παιδί ήταν βεβαιώ πως θα πεθάνει. Δεν τον κρατούσε τίποτα εκεί. Την ρωτάω με αφέλεια γιατί παντρεύτηκε κάποιον που δεν την αγάπησε και το στυλό κινείται για άλλη μια  φορά πάνω στο χαρτί, ΚΟΙΝΩΝΙΚΉ ΕΠΙΤΑΓΉ.

 Τρομακτικό για μένα να παντρεύεσαι επειδή επιβάλλεται. Το αμέσως επόμενο ερώτημα που γεννήθηκε στο μυαλό μου ήταν γιατί ακόμα είναι εδώ μπροστά στον τάφο του παιδιού της. Έπρεπε να φύγει, να βρεθεί στο "Φως". Αντιλαμβάνομαι πως νιώθει και πάλι μπερδεμένη, η μνήμη της δεν την βοηθά, έχει χάσει κομμάτια του εαυτού της, "Θυμισου που έχεις θαφτεί". Μου δείχνει έναν τάφο έξω από το σπίτι της.

Η εικόνα πλέον είναι ξεκάθαρη, μάνα και παιδί έχουν θαφτεί σε άλλο τάφο. "Έχεις πεθάνει" της αναφέρω με απαλή φωνή "ΟΧΙ" μου απαντάει αγριεμένα,εκφράζοντας επιτέλους για πρώτη φορά συναίσθημα." Δείξε μου πως πέθανες "της ζητάω και εκείνη μου δίνει στο χαρτί λέξεις, ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ, ΆΡΝΗΣΗ ΤΡΟΦΗΣ.
Δεν χρειάστηκα άλλη πληροφορία έπρεπε να απελευθερώθει από τον εφιάλτη της.
" Ηρθε η ώρα Ερρικα να συναντήσεις τον γιο σου"της δηλωνω και επικαλούμαι τον ΨΥΧΟΠΟΜΠΟ
"Μεγάλο πνεύμα και ψυχοπομπε.... ήρθε η ώρα....
Ερρικα Σαμπατ... εδω και τωρα... "

Μπροστά στην πόρτα του νεκροταφείου μόλις είχε ανοίξει μια πύλη, μια φωτεινή οντότητα χωρίς χαρακτηριστικά κρατούσε στα χέρια της τον γιο της Ερρικας. "Μαμά" αναφώνησε ο Τζεσιν και εκείνη με τρομερή αναστάτωση που όμοια της δεν έχω ξανά νιώσει, έτρεξε προς τον γιο της, τον πήρε αγκαλιά και η πύλη την ρούφηξε, η νύχτα αυτόματα έφυγε σαν να ξημέρωσε και πριν κλείσει η πύλη ρούφηξε και το νεκροταφειο.
 Το μόνο που έμεινε πίσω ήταν τα συναισθήματά που μοιράστηκε μαζί μου, πόνος απόγνωση, ανακούφιση, κλάμα, οργή. Ανακατα στα αναφέρω Θεέ μου....
Και ΝΑΙ αναγνωρίζω πως έχει τίμημα η κάθε  παρέμβαση μου,αλλά σε παρακαλώ για άλλη μια φορά να επιτρέψεις να με εγκαταλείψει ότι απέμεινε από αυτήν.



(Το κείμενο είναι κατοχυρωμένο ώστε να διασφαλιστουν τα πνευματικά δικαιώματα μου. 

Γιαυτό τον λόγο απαγορεύεται ρητά η οποιαδήποτε χρήση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, φόρτωση (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά του περιεχομένου χωρίς την προηγούμενη έγγραφη άδεια μου.

Ιζαμπέλα Παπαδακη ) 

Η ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΛΟΥΣΙΦΕΡ

Η πηγή της δημιουργίας, ο Ηλιακός Πατέρας στην αρχή θέλοντας να εκφράσει τον εαυτό του, δημιούργησε το πεδίο που θα ονομάσουμε Παράδεισο. Στην συνέχεια τοποθέτησε εκεί τον Αδάμα όπως και την Λίλιθ, δηλαδή την αρσενική ενέργεια και την θηλυκή .Την αρχετυπική μορφή του Ανήρ και της Γυνής.

Στο πεδίο του Παραδείσου κυριαρχούσε η αταραξία, αυτό όμως δημιούργησε την επιθυμία στον Αδάμα  για δράση, μιας και στην πραγματικότητα η αρσενική ενεργεία απο την αρχή της δημιουργίας  είχε την ιδιότητα της δράσης, εξαιτίας αυτού αποφάσισε να γίνει δημιουργός ενός καινούργιου πεδίου. 

Για να συντελεστεί αυτό θα έπρεπε το ζευγάρι να αποχωρήσει από το πεδιο του παράδεισού. Η Λιλιθ αρνήθηκε να αποχωρήσει και ενώ προσπάθησε να μεταπείσει τον Αδάμα οι προσπάθειες της φανήκαν άκαρπες, με αποτέλεσμα ο Αδάμας να αφήσει το πεδίο του παραδείσου και τη Λιλιθ πίσω και να κατεβεί στο αμέσως επόμενο πεδίο με την πρόθεση της δημιουργίας.

Η δημιουργία αυτή ονομαστική Αδαμική.

Κυρίαρχες δυνάμεις της Αδαμικης δημιουργίας υπήρξαν τα τέσσερα στοιχεία της φύσης,το Νερό, η Φωτιά, η Γη και ο Αέρας, όλα αυτά τα στοιχεία ζωοποιήθηκαν διάμεσο του πνεύματος του θεϊκού σπινθήρα του Αδαμα,έπειτα δημιουργήθηκε η φύση και κάθε έμβιο ον που υπήρξε ποτέ επάνω στον πλανήτη.

Η αδαμικη δημιουργία εκφράστηκε διά μέσου της εξελικτικής διαδικασίας. Στη πραγματικότητα δεν χρειαστήκαν 7 ανθρώπινες ήμερες άλλα δισεκατομμύρια έτη μέχρι ότου ο άνθρωπος να καταλήξει να είναι αυτό που γνωρίζουμε σήμερα, το ανώτερο ον αναμεσά στα αλλά πλάσματα της δημιουργίας.

Ο πρώτος άνθρωπος που είχε την ικανότητα να κυριαρχήσει στα τέσσερα στοιχεία της δημιουργίας ήταν γυναικά, (ας την ονοματίσουμε Εύα). Αυτή είχε την ικανότητα να διαχειρίζεται την αδαμικη ενέργεια αλλά και να έρχεται σε επαφή με τα ανωτέρα πεδία, όπως και με την Θηλυκή Αρχή δηλαδή την Λιλιθ, με αυτό τον τρόπο η Εύα έγινε ο εκφραστής της αρχετυπικής μορφής της γυναίκας στην γη.

Το Αρχαγγελικό πεδίο και ο Χρισμένος.

Πριν την Δημιουργία του πεδίου του" παραδείσου ", ένα άλλο πεδίο με ανώτερες οντότητες είχε εκπορευτεί από τον θεϊκό πύρινα. Εκτός από  ανώτερες ήταν επίσης πολύ διαφορετικές από τον Αδάμα και την Λιλιθ. Στο σύνολο τους  αυτές οι οντότητες ονομάστηκαν άγγελοι οι οποίοι χωρίστηκαν σε τάγματα υπό την εποπτεία Αρχάγγελων. Όλοι είχαν μια αποστολή, να δοξολογούν τον "Θεό" όπως και να υπηρετούν τα δημιουργήματα του. Ωστόσο μετά την πτώση του Αδαμα στο γήινο πεδίο, προστέθηκε μια επιπλέον αποστολή σε αυτούς. Να βοηθήσουν να επιστρέψει ο Άρχον και δημιουργός του γήινου πεδίου πίσω στην πηγή

Αυτό όμως δεν φάνηκε δυνατό να συμβεί μιας και ο Αδαμας αρνήθηκε να επιστρέψει την δημιουργία και τον εαυτό του πίσω ως όφειλε κατά τον "Θεό" . Μέσα από αυτήν την απόφαση εκπορεύεται εκ νέου μια υπεροντοτητα , θα την ονομάσουμε ως "Λόγος ", αργότερα ονομάζεται ο ενσαρκωμένος Λόγος του Κυρίου ή Χρισμένος.  Με την γένεση αυτού του τέλειου όντος το οποίο παίρνει θέση δίπλα από τον θρόνο του πύρινα, έρχεται η απόφαση πως η δημιουργία του Αδαμα είναι ΜΙΑΡΗ, με αποτέλεσμα να κάνει κατάβαση των πεδίον με μοναδικό σκοπό να βρει τον Αδαμα αλλά και την Λιλιθ η οποία έχει "κρυφτεί" σε ένα διαφορετικό πεδίο που αργότερα θα ονομαστεί Δαιμονικό.

Η Λιλιθ αντιλαμβανομένη πως ο Χρισμένος αναζητά την πηγή της δημιουργίας δηλαδή των Αδαμα τον κρύβει απο τα μάτια του κόσμου. Μαζί του κρύβονται και τα τέσσερα πνεύματα-στοιχεία της φύσης, τα οποία τον περιφρουρούν ώστε να μην μπορέσει κάνεις να παραβιάσει την πύλη αυτή.

Ωστόσο το ίδιο διάστημα στο γήινο πεδίο συνυπάρχουν άγγελοι και δαίμονες με ανθρώπινη υπόσταση(δεν μου έχει γίνει ξεκάθαρο αν μιλάμε για επισκίαση-κατάληψη ανθρωπίνων δοχείων).Κατ αυτό τον τρόπο κάθε πλευρά διεκδικεί τα συμφέροντα της.

Οι δαίμονες θέλουν την κυριαρχία στην ύλη και την συνέχεια της ύπαρξης τους στο γήινο πεδίο, ενώ οι άγγελοι την ανεύρεση του Αδαμα και την καταστροφή της δημιουργίας του.

Ποιο αναλυτικά ο Χρισμένος περιπλανιέται στο γήινο πεδιο ψάχνοντας τον Αδαμα για να τον τραβήξει με το ζόρι πίσω στην θεϊκή πηγή, όμως αυτό δεν κατέστη δυνατόν μιας και η σκευωρία που στήνετε εις βάρος του πρώτου απο τους ανθρώπους αλλά και τους δαίμονες ,τον επιστρέφει εκ νέου στην πηγή.(θα αναλυθεί αργότερα η σκευωρία αυτή)

Κατα την άνοδο του, στρατιές αγγέλων και δαιμόνων έρχονται σε σύγκρουση με αποτέλεσμα να δημιουργήσουν κλυδωνισμούς στην Γη, έτσι ο Αδαμας ξυπνάει απο τον λήθαργο που τον έχει βάλει η Λιλιθ για να τον προστατέψει και διώχνει δαίμονες και αγγέλους απο το γήινο πεδίο και έπειτα σφραγίζει τις πύλες .

Απο κει και έπειτα κανένας άγγελος ή δαίμονας δεν επιτράπηκε ξανα να έχει πρόσβαση στο γήινο παρά μόνο μέσω της αποδοχής των δοχείων -ανθρώπων να τους φιλοξενήσουν για ορισμένο χρόνο ''μέσα''τους .

Ο ρόλος του Λουσιφερ στην Αδαμικη δημιουργία 

Ο Λουσιφερ υπήρξε από τους πιο δυνατούς Αρχάγγελους της θεϊκής πηγής, οι ιδιότητες του ήταν να κρατά την δικαιοσύνη και την  ισοτιμία ανάμεσα σε όλες τις υπάρξεις, αν και θεωρήθηκε επαναστάτης και προδότης στα μάτια του "Θεού", μιας και αρνήθηκε να συμμετέχει στην αποστολή που του ανατέθηκε .Έπρεπε να βοηθήσει να επιστραφεί ο  Αδαμας και η "Μιαρή" του δημιουργία στον θεϊκό πύρινα. Εκείνος υποστήριξε πως ο "Θεός" λειτουργούσε ενάντια στα δημιουργήματα του. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να έρθει σε σύγκρουση με την πηγή, η οποία με ένα φύσημα τον πέταξε από το πεδίο του. Εκείνος έπειτα από αυτό βρίσκεται στο πεδίο της Λίλιθ και παραμένει σε αυτό. 

Η απουσία του πολύ γρηγορά γίνεται αισθητή ανάμεσα στους αγγέλους, οι οποίοι ξεκινούν να τον αναζητούν καταλήγοντας να περνάνε τις πύλες του ανώτερου αστρικού πεδίου, το οποίο αργότερα ονομάστηκε Δαιμονικό Βασίλειο. Όταν τα Αρχαγγελικά τάγματα αντιλαμβάνονται πως περνώντας την πύλη εγκλωβίζονται εκεί, βιώνουν ταραχή και ξεσπούν την οργή τους στον Λουσιφερ, ο οποίος επισημαίνει πως δεν κάλεσε κανέναν να τον ακολουθήσει. Ωστόσο πλέον προκύπτει η ανάγκη το  δαιμονικό πεδίο να αποκτήσει έναν " Αρχηγό ". Η Λίλιθ επιλέγει τον Λουσιφερ, μα οι περισσότεροι  θέλουν να διεκδικήσουν την αρχηγία με αποτέλεσμα να γίνουν άπειρες αναμετρήσεις , με τελικό νικητή πάντα εκείνον.Στο τέλος εφόσον όλοι δέχονται την νίκη του και αφού έχει πάρει από όλους το μεγαλύτερο ποσοστό της ενέργεια τους, την αποδίδει στην Λιλιθ και εκείνη την διαμοιράζει ισάξια στους αγγέλους που αποκτούν τον τίτλο δα΄ι΄μονες.

Εντωμεταξύ ενώ ο Χρισμενος βρίσκεται ένα βήμα πριν την σταύρωση στο γήινο πεδίο, φέρνουν δίπλα του τον Βαραβα (τον ληστή).Ο Έπαρχος της Ιουδαίας προσφέρει την επιλογή στον λαό να αποφασίσει ποιος θα θανατωθεί μέσω της σταύρωσης. Ο Βαραβας έχει καταληφθεί από τον Λουσιφερ και όταν ο λαός επιλέγει την σταύρωση του Χρισμένου εκείνος απελευθερώνεται. Ωστόσο μετά από αυτό διάφοροι βουτάνε πέτρες και λιθοβολούν τον Βαράβα-Λουσιφερ. Πριν τον σκοτώσουν εκείνος "διδάσκεται "τα πιο άγρια συναισθήματα, το μίσος την οργή και τον πόνο. Στην πραγματικότητα η σωστή επιλογή που θα έπρεπε να κάνει ο λαός κατα τον Λουσιφερ θα ήταν να επιλέξει να απελευθέρωση και τους δύο από το σταυρό. Αυτό θα είχε σαν αποτέλεσμα ο Λουσιφερ να κάνει μάχη με τον Χρισμένο και να τον σκοτώσει .Έπειτα θα ανέβαινε στο Θεϊκό πεδίο και εκεί θα επέβαλε την τάξη σε όλα τα όντα της δημιουργίας. Αυτό όμως δεν κατέστη δυνατό με αποτέλεσμα να επιστρέψει στο δαιμονικό βασίλειο θυμωμένος. Η επίσκεψη της Λιλιθ δεν άργησε να έρθει που κατά την διάρκεια της θανάτωσης του Λουσιφερ στο γήινο εκείνη απλά παρακολουθούσε και δεν συμμετείχε. Μετά απο την στάση που κράτησε εκείνη την πιο κρίσιμη στιγμή του, εκείνος της ζητάει  να αποχωρήσει από δίπλα του ''πληγωμένος'' ουσιαστικά από την συμπεριφορά της..

Εν κατακλείδι ο Λουσιφερ, ένα απο τα πιο τέλειο όντα του Θεού, βρίσκεται να έχει εκδιωχθεί από την πηγή αλλά και από το Αδαμικο πεδίο επειδή υπηρέτησε τον σκοπό της ύπαρξης του. Τον σκοπό που του είχε δώσει ο ίδιος ο Θεός . Παρολαυτα το όραμα του Λουσιφερ εξακολουθεί να είναι το ίδιο Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ Η ΙΣΟΤΙΜΙΑ, ανάμεσα σε όλα τα δημιουργήματα της θεϊκής πηγής αλλά και σε όλα τα πεδία.

Όλες οι παραπάνω γνώσεις μου δόθηκαν έπειτα απο καναλάρισμα(channeling) με την οντότητα που συστήθηκε με το όνομα ΛΟΥΣΙΦΕΡ.

Ελεύθερα Έλαβα, Ελεύθερα Μεταδώστε .

Ο ρόλος του Λουσιφερ στην Αδαμικη δημιουργία

Ο Λουσιφερ υπήρξε από τους πιο δυνατούς Αρχάγγελους της θεϊκής πηγής, οι ιδιότητες του ήταν να κρατά την δικαιοσύνη και την  ισοτιμία ανάμεσα σε όλες τις υπάρξεις, αν και θεωρήθηκε επαναστάτης και προδότης στα μάτια του "Θεού", μιας και αρνήθηκε να συμμετέχει στην αποστολή που του ανατέθηκε .Έπρεπε να βοηθήσει να επιστραφεί ο  Αδαμας και η "Μιαρή" του δημιουργία στον θεϊκό πύρινα. Εκείνος υποστήριξε πως ο "Θεός" λειτουργούσε ενάντια στα δημιουργήματα του. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να έρθει σε σύγκρουση με την πηγή, η οποία με ένα φύσημα τον πέταξε από το πεδίο του. Εκείνος έπειτα από αυτό βρίσκεται στο πεδίο της Λίλιθ και παραμένει σε αυτό. 

Η απουσία του πολύ γρηγορά γίνεται αισθητή ανάμεσα στους αγγέλους, οι οποίοι ξεκινούν να τον αναζητούν καταλήγοντας να περνάνε τις πύλες του ανώτερου αστρικού πεδίου, το οποίο αργότερα ονομάστηκε Δαιμονικό Βασίλειο. Όταν τα Αρχαγγελικά τάγματα αντιλαμβάνονται πως περνώντας την πύλη εγκλωβίζονται εκεί, βιώνουν ταραχή και ξεσπούν την οργή τους στον Λουσιφερ, ο οποίος επισημαίνει πως δεν κάλεσε κανέναν να τον ακολουθήσει. Ωστόσο πλέον προκύπτει η ανάγκη το  δαιμονικό πεδίο να αποκτήσει έναν " Αρχηγό ". Η Λίλιθ επιλέγει τον Λουσιφερ, μα οι περισσότεροι  θέλουν να διεκδικήσουν την αρχηγία με αποτέλεσμα να γίνουν άπειρες αναμετρήσεις , με τελικό νικητή πάντα εκείνον.Στο τέλος εφόσον όλοι δέχονται την νίκη του και αφού έχει πάρει από όλους το μεγαλύτερο ποσοστό της ενέργεια τους, την αποδίδει στην Λιλιθ και εκείνη την διαμοιράζει ισάξια στους αγγέλους που αποκτούν τον τίτλο δα΄ι΄μονες.

Εντωμεταξύ ενώ ο Χρισμενος βρίσκεται ένα βήμα πριν την σταύρωση στο γήινο πεδίο, φέρνουν δίπλα του τον Βαραβα (τον ληστή).Ο Έπαρχος της Ιουδαίας προσφέρει την επιλογή στον λαό να αποφασίσει ποιος θα θανατωθεί μέσω της σταύρωσης. Ο Βαραβας έχει καταληφθεί από τον Λουσιφερ και όταν ο λαός επιλέγει την σταύρωση του Χρισμένου εκείνος απελευθερώνεται. Ωστόσο μετά από αυτό διάφοροι βουτάνε πέτρες και λιθοβολούν τον Βαράβα-Λουσιφερ. Πριν τον σκοτώσουν εκείνος "διδάσκεται "τα πιο άγρια συναισθήματα, το μίσος την οργή και τον πόνο. Στην πραγματικότητα η σωστή επιλογή που θα έπρεπε να κάνει ο λαός κατα τον Λουσιφερ θα ήταν να επιλέξει να απελευθέρωση και τους δύο από το σταυρό. Αυτό θα είχε σαν αποτέλεσμα ο Λουσιφερ να κάνει μάχη με τον Χρισμένο και να τον σκοτώσει .Έπειτα θα ανέβαινε στο Θεϊκό πεδίο και εκεί θα επέβαλε την τάξη σε όλα τα όντα της δημιουργίας. Αυτό όμως δεν κατέστη δυνατό με αποτέλεσμα να επιστρέψει στο δαιμονικό βασίλειο θυμωμένος. Η επίσκεψη της Λιλιθ δεν άργησε να έρθει που κατά την διάρκεια της θανάτωσης του Λουσιφερ στο γήινο εκείνη απλά παρακολουθούσε και δεν συμμετείχε. Μετά απο την στάση που κράτησε εκείνη την πιο κρίσιμη στιγμή του, εκείνος της ζητάει  να αποχωρήσει από δίπλα του ''πληγωμένος'' ουσιαστικά από την συμπεριφορά της..

‌Εν κατακλείδι ο Λουσιφερ, ένα απο τα πιο τέλειο όντα του Θεού, βρίσκεται να έχει εκδιωχθεί από την πηγή αλλά και από το Αδαμικο πεδίο επειδή υπηρέτησε τον σκοπό της ύπαρξης του. Τον σκοπό που του είχε δώσει ο ίδιος ο Θεός . Παρολαυτα το όραμα του Λουσιφερ εξακολουθεί να είναι το ίδιο Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ Η ΙΣΟΤΙΜΙΑ, ανάμεσα σε όλα τα δημιουργήματα της θεϊκής πηγής αλλά και σε όλα τα πεδία.

Όλες οι παραπάνω γνώσεις μου δόθηκαν έπειτα απο καναλάρισμα(channeling) με την οντότητα που συστήθηκε με το όνομα ΛΟΥΣΙΦΕΡ.

Ελεύθερα Έλαβα, Ελεύθερα Μεταδώστε .

Το Αρχαγγελικό πεδίο και ο Χρισμένος.

Πριν την Δημιουργία του πεδίου του" παραδείσου ", ένα άλλο πεδίο με ανώτερες οντότητες είχε εκπορευτεί από τον θεϊκό πύρινα. Εκτός από  ανώτερες ήταν επίσης πολύ διαφορετικές από τον Αδάμα και την Λιλιθ. Στο σύνολο τους  αυτές οι οντότητες ονομάστηκαν άγγελοι οι οποίοι χωρίστηκαν σε τάγματα υπό την εποπτεία Αρχάγγελων. Όλοι είχαν μια αποστολή, να δοξολογούν τον "Θεό" όπως και να υπηρετούν τα δημιουργήματα του. Ωστόσο μετά την πτώση του Αδαμα στο γήινο πεδίο, προστέθηκε μια επιπλέον αποστολή σε αυτούς. Να βοηθήσουν να επιστρέψει ο Άρχον και δημιουργός του γήινου πεδίου πίσω στην πηγή

Αυτό όμως δεν φάνηκε δυνατό να συμβεί μιας και ο Αδαμας αρνήθηκε να επιστρέψει την δημιουργία και τον εαυτό του πίσω ως όφειλε κατά τον "Θεό" . Μέσα από αυτήν την απόφαση εκπορεύεται εκ νέου μια υπεροντοτητα , θα την ονομάσουμε ως "Λόγος ", αργότερα ονομάζεται ο ενσαρκωμένος Λόγος του Κυρίου ή Χρισμένος.  Με την γένεση αυτού του τέλειου όντος το οποίο παίρνει θέση δίπλα από τον θρόνο του πύρινα, έρχεται η απόφαση πως η δημιουργία του Αδαμα είναι ΜΥΑΡΗ, με αποτέλεσμα να κάνει κατάβαση των πεδίον με μοναδικό σκοπό να βρει τον Αδαμα αλλά και την Λιλιθ η οποία έχει "κρυφτεί" σε ένα διαφορετικό πεδίο που αργότερα θα ονομαστεί Δαιμονικό.

Η Λιλιθ αντιλαμβανομένη πως ο Χρισμένος αναζητά την πηγή της δημιουργίας δηλαδή των Αδαμα τον κρύβει απο τα μάτια του κόσμου. Μαζί του κρύβονται και τα τέσσερα πνεύματα-στοιχεία της φύσης, τα οποία τον περιφρουρούν ώστε να μην μπορέσει κάνεις να παραβιάσει την πύλη αυτή.

Ωστόσο το ίδιο διάστημα στο γήινο πεδίο συνυπάρχουν άγγελοι και δαίμονες με ανθρώπινη υπόσταση(δεν μου έχει γίνει ξεκάθαρο αν μιλάμε για επισκίαση-κατάληψη ανθρωπίνων δοχείων).Κατ αυτό τον τρόπο κάθε πλευρά διεκδικεί τα συμφέροντα της.

Οι δαίμονες θέλουν την κυριαρχία στην ύλη και την συνέχεια της ύπαρξης τους στο γήινο πεδίο, ενώ οι άγγελοι την ανεύρεση του Αδαμα και την καταστροφή της δημιουργίας του.

Ποιο αναλυτικά ο Χρισμένος περιπλανιέται στο γήινο πεδιο ψάχνοντας τον Αδαμα για να τον τραβήξει με το ζόρι πίσω στην θεϊκή πηγή, όμως αυτό δεν κατέστη δυνατόν μιας και η σκευωρία που στήνετε εις βάρος του πρώτου απο τους ανθρώπους αλλά και τους δαίμονες ,τον επιστρέφει εκ νέου στην πηγή.(θα αναλυθεί αργότερα η σκευωρία αυτή)

Κατα την άνοδο του, στρατιές αγγέλων και δαιμόνων έρχονται σε σύγκρουση με αποτέλεσμα να δημιουργήσουν κλυδωνισμούς στην Γη, έτσι ο Αδαμας ξυπνάει απο τον λήθαργο που τον έχει βάλει η Λιλιθ για να τον προστατέψει και διώχνει δαίμονες και αγγέλους απο το γήινο πεδίο και έπειτα σφραγίζει τις πύλες .

Απο κει και έπειτα κανένας άγγελος ή δαίμονας δεν επιτράπηκε ξανα να έχει πρόσβαση στο γήινο παρά μόνο μέσω της αποδοχής των δοχείων -ανθρώπων να τους φιλοξενήσουν για ορισμένο χρόνο ''μέσα''τους .

Όλες οι παραπάνω γνώσεις μου δόθηκαν έπειτα απο καναλάρισμα(channeling) με την οντότητα που συστήθηκε με το όνομα ΛΟΥΣΙΦΕΡ.

Ελεύθερα Έλαβα, Ελεύθερα Μεταδώστε .

Η ΑΔΑΜΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ.

H ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΑΔΑΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΙΛΙΘ

Η πηγή της δημιουργίας, ο Ηλιακός Πατέρας στην αρχή θέλοντας να εκφράσει τον εαυτό του, δημιούργησε το πεδίο που θα ονομάσουμε Παράδεισο. Στην συνέχεια τοποθέτησε εκεί τον Αδάμα όπως και την Λίλιθ, δηλαδή την αρσενική ενέργεια και την θηλυκή .Την αρχετυπική μορφή του Ανήρ και της Γυνής.

Στο πεδίο του Παραδείσου κυριαρχούσε η αταραξία, αυτό όμως δημιούργησε την επιθυμία στον Αδάμα  για δράση, μιας και στην πραγματικότητα η αρσενική ενεργεία απο την αρχή της δημιουργίας  είχε την ιδιότητα της δράσης, εξαιτίας αυτού αποφάσισε να γίνει δημιουργός ενός καινούργιου πεδίου. 

Για να συντελεστεί αυτό θα έπρεπε το ζευγάρι να αποχωρήσει από το πεδιο του παράδεισού. Η Λιλιθ αρνήθηκε να αποχωρήσει και ενώ προσπάθησε να μεταπείσει τον Αδάμα οι προσπάθειες της φανήκαν άκαρπες, με αποτέλεσμα ο Αδάμας να αφήσει το πεδίο του παραδείσου και τη Λιλιθ πίσω και να κατεβεί στο αμέσως επόμενο πεδίο με την πρόθεση της δημιουργίας.

Η δημιουργία αυτή ονομαστική Αδαμική.

Κυρίαρχες δυνάμεις της Αδαμικης δημιουργίας υπήρξαν τα τέσσερα στοιχεία της φύσης,το Νερό, η Φωτιά, η Γη και ο Αέρας, όλα αυτά τα στοιχεία ζωοποιήθηκαν διάμεσο του πνεύματος του θεϊκού σπινθήρα του Αδαμα,έπειτα δημιουργήθηκε η φύση και κάθε έμβιο ον που υπήρξε ποτέ επάνω στον πλανήτη.

Η αδαμικη δημιουργία εκφράστηκε διά μέσου της εξελικτικής διαδικασίας. Στη πραγματικότητα δεν χρειαστήκαν 7 ανθρώπινες ήμερες άλλα δισεκατομμύρια έτη μέχρι ότου ο άνθρωπος να καταλήξει να είναι αυτό που γνωρίζουμε σήμερα, το ανώτερο ον αναμεσά στα αλλά πλάσματα της δημιουργίας.

Ο πρώτος άνθρωπος που είχε την ικανότητα να κυριαρχήσει στα τέσσερα στοιχεία της δημιουργίας ήταν γυναικά, (ας την ονοματίσουμε Εύα). Αυτή είχε την ικανότητα να διαχειρίζεται την αδαμικη ενέργεια αλλά και να έρχεται σε επαφή με τα ανωτέρα πεδία, όπως και με την Θηλυκή Αρχή δηλαδή την Λιλιθ, με αυτό τον τρόπο η Εύα έγινε ο εκφραστής της αρχετυπικής μορφής της γυναίκας στην γη.

Όλες οι παραπάνω γνώσεις μου δόθηκαν έπειτα απο καναλάρισμα(channeling) με την οντότητα που συστήθηκε με το όνομα ΛΟΥΣΙΦΕΡ.

Ελεύθερα Έλαβα, Ελεύθερα Μεταδώστε .

ΛΙΛΙΘ Η ΠΡΩΤΗ ΘΗΛΥΚΗ ΑΡΧΗ

 Lilith η πρώτη θηλυκή οντότητα, το αρχέτυπο της γυναίκας και της μητέρας

​

Ολες οι εικόνες που είχα από μικρή για την πρώτη θηλυκή ύπαρξη ήταν συνυφασμένες με την Εύα.

Αυτό όμως μέσα σε μια στιγμή έμελε να ανατραπεί .Πριν λίγο καιρό ένα τσανελινγκ με την Lilith μου άλλαξε όλη την οπτική σε σχέση με την πρώτη γυναικά ,τον Αδάμ και την Εύα .Δεν θα περιέγραφα την συνάντηση μαζί της τυχαία, ίσως θα μπορούσα να την αναφέρω ως προμελετημένη, παρόλαυτα οι πληροφορίες που έλαβα ήταν έξω από τα δικά μου πεδία γνώσεων. Μπορώ να παραδεχτώ πως με ταρακουνήσαν μιας και όσα μου περιέγραφε δεν τα είχα βρει σε κάποιο βιβλίο.

Στα ματιά μου φανερώθηκε ως μια γυναικά λεπτή με μακριά μαύρα μαλλιά ,αυστηρή αλλά και θηλυκή. Ήταν Η ΜΑΝΑ ήταν Η ΘΗΛΥΚΗ αρχή.

​

Ήθελα πολύ να μάθω ποιος ήταν ο ρόλος της στην ιστορία του πρώτου ανθρώπου.

Αλλά ας το πιάσουμε από την αρχή

Ο Αδάμ όπως μου ανάφερε στην αρχή, βρισκόταν σε μια διαφορετική διάσταση, δεν είχε υλικό σώμα και ήταν η αρχετυπική μορφή του άντρα. Σε αυτό το πεδίο βρισκόταν και η Lilith,όπου ήταν και είναι η Αρχετυπική μορφή της γυναίκας, ωστόσο με τον καιρό εκείνη άρχισε να διαβλέπει την πορεία του Αδάμ και αποφάσισε να απομακρυνθεί από αυτόν. Θα αναρωτηθεί κάνεις τι ήταν αυτό που είδε η Lilith.Στην πραγματικότητα ο Αδάμ αποφάσισε πως ήθελε και εκείνος να γίνει δημιουργός όπως ο πατέρας δημιουργός. Με αυτή του την απόφαση δημιούργησε το γήινο πεδίο.

Στην ερώτηση αν η Εύα ήταν η πρώτη γήινη γυναικά του Αδάμ ,η απάντηση της ήταν κάτι πρωτάκουστο για εμένα. Μου αποκρίθηκε πως δεν υπήρξε μια Εύα αλλά πολλές ΕΥΕΣ, με τις οποίες ο ΑΔΑΜΑΣ ήρθε σε σεξουαλική επαφή και έτσι απέκτησε απογόνους.

Η επόμενη μου ερώτηση μάλλον με έκανε να φανώ χαζή στα ματιά της αν και ήταν τόσο αυθόρμητη. Ηθελα να μάθω για τις αυτοαποκαλούμενες κόρες της Lilith.Ηθελα να γνωρίζω αν είχε κόρες. Ξαφνιασμένη μου απάντησε ''μα είμαι πνεύμα δεν θα μπορούσα να έχω βιολογικές κόρες'', συνέχισε λέγοντας μου πως οι κόρες της εκδηλώνουν τις ιδιότητες της, εκφράζουν τις απόψεις της ,με άλλα λόγια είναι η εκδήλωση της στην ύλη.

Το τσανελινγκ συνεχίστηκε αναφέροντας μου πως στην αρχή η αρσενική ενέργεια με την θηλυκή συνυπήρχαν με αρμονία ,τουλάχιστον μέχρι την ''πτώση'' του Αδάμ.

Η αρχετυπική μορφή της γυναίκας δημιουργήθηκε σαν αυτεξούσιο ον και όχι σαν συμπληρωματικό της αρσενικές φύσης.

​

Έπειτα από αυτό αναφέρθηκε στην συνεναιτική ένωση της αρσενικής ύπαρξης με την θηλυκή η οποία οδηγεί στην γέννηση νέων ενεργειών η και μικρών ανθρώπων.

Από αυτήν την δήλωση οι απορίες που μου γεννήθηκαν ήταν άπειρες. Τι συμβαίνει όταν δεν υπάρχει συναίνεση και προκύψουν από αυτή την ένωση παιδιά ,αν αυτά τα μωρά είναι μιαρά και τι επιπτώσεις υπάρχουν για αυτές τις ψυχούλες. Επίσης τι συμβαίνει στα έμβρυα που τα κάνουν έκτρωση οι γονείς τους...(Σε ένα επόμενο αφιέρωμα για την Lilith θα αναφερθώ και σε αυτά)

​